การสั่นหัว คือ

• การส่ายหัว
  การสั่นศีรษะ
  การส่ายศีรษะ

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การสั่น     n. การไหวถี่ๆ, การทำให้ไหวถี่ๆ , , ชื่อพ้อง: การเขย่า, การกระตุก
• รส     น. สิ่งที่รู้ได้ด้วยลิ้น เช่น เปรี้ยว หวาน เค็ม ฝาด, โดยปริยายหมายถึง ความไพเราะ เช่น กลอนบทนี้ไม่มีรส. ( ป. , ส. ).
• สั่น     ก. ไหวถี่ ๆ เช่น กลัวจนตัวสั่น หนาวจนคางสั่น, ทำให้ไหวถี่ ๆ เช่น สั่นกระดิ่ง สั่นหัว.
• สั่นหัว     v. อาการทำให้ศีรษะไหวถี่ๆ ชื่อพ้อง: ส่ายหัว, สั่นศีรษะ, ส่ายศีรษะ ตัวอย่างการใช้: น้องสั่นหัวไม่ยอมพูดสักคำ
• หัว     ๑ น. ส่วนบนสุดของร่างกายของคนหรือสัตว์; ส่วนของพืชพันธุ์บางอย่างตอนที่อยู่ใต้ดิน เช่น หัวหอม หัวผักกาด, ส่วนที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด
• การสู้วัว    กีฬาสู้วัว
• การสร้างรั้ว    รั้ว รั้วไม้
• การสิ้นชีวิต    การตาย การถึงแก่กรรม การสิ้นใจ การเสียชีวิต ความตาย มรณกรรม
• การส่ายหัว    การสั่นหัว การสั่นศีรษะ การส่ายศีรษะ
• วิธีการสร้าง    ตัวอาคาร วัตถุสิ่งทอ adj สิ่งทอ โครงสร้าง
• วิธีการสอน    การสอนทางไกล
• ชีวิตการสมรส    สภาวะการสมรส การสมรส การมีเรือน
• การเล่นหัว    การล้อเล่น การหยอกล้อ