การสำรวจสำมะโนครัวประชากร คือ
"การสำรวจสำมะโนครัวประชากร" อังกฤษ"การสำรวจสำมะโนครัวประชากร" จีน
- กา ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
- การ ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
- การสำรวจ การมองหรือความเห็นอย่างกว้าง ๆ ข้อสรุป บทสรุป ปริทรรศน์
- การสำรวจสำมะโนครัว การทำสำมะโนประชากร การสำรวจสำมะโนประชากร
- รส น. สิ่งที่รู้ได้ด้วยลิ้น เช่น เปรี้ยว หวาน เค็ม ฝาด, โดยปริยายหมายถึง ความไพเราะ เช่น กลอนบทนี้ไม่มีรส. ( ป. , ส. ).
- สำ ก. ซับซ้อนกัน, ปะปนกัน, ไม่เป็นลำดับ, ไม่เป็นระเบียบ.
- สำรวจ สำหฺรวด ก. ตรวจสอบ เช่น สำรวจสำมะโนครัว สำรวจพฤติกรรม, ตรวจหา เช่น สำรวจแหล่งแร่.
- สำมะโน ( กฎ ) น. การเก็บรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับประชากร เคหะ การเกษตร อุตสาหกรรม ธุรกิจ และการอื่น เพื่อใช้ประโยชน์ในทางสถิติ
- สำมะโนครัว น. การเก็บรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับจำนวนราษฎรในแต่ละครัวเรือน.
- มะ ๑ คำนำหน้าต้นไม้หรือผลไม้บางอย่าง กร่อนมาจากคำ “หมาก” โบราณแปลว่า ลูกไม้, ผลไม้. ๒ น. นาย (ใช้นำหน้าชื่อคน). ( ต. ).
- โน ก. นูนขึ้นเพราะถูกกระทบกระแทกเป็นต้น (มักใช้แก่หัวหรือหน้า) เช่น หัวโน หน้าโน.
- นค นะคะ- ( แบบ ) น. ภูเขา. ( ป. , ส. ).
- นคร นะคอน, นะคะระ- น. เมืองใหญ่, กรุง. ( ป. , ส. ).
- ครัว ๑ คฺรัว น. โรง เรือน หรือห้องสำหรับทำกับข้าวของกิน, เรียกผู้ที่อยู่กินร่วมครัวกัน. ๒ คฺรัว ( ถิ่น-พายัพ ) น. ของ, สิ่งของ, เครื่องใช้,
- รัว ๑ น. ชื่อเพลงหน้าพาทย์เพลงหนึ่ง ใช้ในโอกาสเช่นร่ายเวทมนตร์คาถา แปลงกาย หรือเนรมิตตัว. ๒ ก. ตีหรือยิงเป็นต้นเร็ว ๆ ทำให้เกิดเสียงดังถี่ ๆ
- ปร ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
- ประ ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
- ประชา น. หมู่คน เช่น ปวงประชา. ( ส. ; ป. ปชา).
- ประชากร น. หมู่คน, หมู่พลเมือง (เกี่ยวกับจำนวน).
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- ชา ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น