การสูบลม คือ

• การขยายตัว
  การเป่าลม

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การสูบ     n. การดูดเข้าไป, การดูดออกมา ตัวอย่างการใช้: บุคคลเสพหรือรับยาเสพติดเข้าสู่ร่างกายโดยการฉีด การสูบ การกิน การดม และอีกหลายวิธี
• รส     น. สิ่งที่รู้ได้ด้วยลิ้น เช่น เปรี้ยว หวาน เค็ม ฝาด, โดยปริยายหมายถึง ความไพเราะ เช่น กลอนบทนี้ไม่มีรส. ( ป. , ส. ).
• สู     ๑ ( วรรณ ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. ( ตะเลงพ่าย ). ๒ ( โบ ) ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
• สูบ     ๑ น. เครื่องสำหรับดูดของเหลวเช่นน้ำให้เคลื่อนจากระดับเดิมไปสู่ระดับใหม่, เครื่องสำหรับดูดหรืออัดลม. ก. ดูดเข้าไป เช่น สูบบุหรี่ สูบกัญชา,
• สูบลม     v. ดูดลมเข้าไปให้เต็ม ตัวอย่างการใช้: เขาก้มหน้าก้มตาสูบลมรถจักรยานอย่างจริงจัง
• ลม     ๑ น. ธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ ของร่างกาย คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม, ถ้าลมในร่างกายแปรปรวนไม่ปรกติจะทำให้เกิดอาการต่าง ๆ ได้ เช่น เป็นลม; ลมหายใจ เช่น
• การสู้กันชุลมุน    การตะลุมบอน การต่อสู้กันอุตลุด
• การสูดลมหายใจ    การสูด
• การสร้างส่วนยื่นกลม    การสร้างบาก ส่วนของกำแพงที่มีลักษณะคล้ายใบเสมา มีช่องพุ่งอาวุธออกและมีที่บังอาวุธ บาก
• การส่งเสียงร้องแหลมดัง    การกรีดร้อง
• การส่งเสียงร้องแหลมยาว    เสียงร้องคร่ําครวญ
• การยุบลง    การจมลง การทรุดตัวลง
• ดับลม    ก. ทำให้ลมในท้องระงับไปชั่วคราว, โดยปริยายหมายความว่า กินพอประทังความหิว.

• ได้รับการสูบลมผู้ที่ทำงาน
• ตนเองแพชูชีพในการสูบลม
• วาล์วเปิด-ปิดในการสูบลม