การหมดแรง คือ
"การหมดแรง" การใช้"การหมดแรง" อังกฤษ
- ความอ่อนเพลีย
ความเหนื่อยอ่อน
การสิ้นสภาพ
การใช้กําลังหมด
- กา ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
- การ ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
- หมด ก. สิ้น เช่น หมดลม หมดกิเลส หมดปัญญา, ไม่มี เช่น เงินหมด ฝนหมด, จบ เช่น หมดรายการ. ว. ไม่มีอะไรเหลือ เช่น กินหมด ใช้หมด.
- หมดแรง ปวกเปียก ป้อแป้ อ่อนแรง ลานหมด สลบ มืออ่อนตีนอ่อน หมดกําลัง อ่อนแอ เหนื่อย เหนื่อยมาก หมดพลัง อ่อนล้า หมดกำลัง อ่อนเปลี้ย เหนื่อยล้า หมดเรี่ยวแรง
- มด ๑ น. ชื่อแมลงหลายชนิดในวงศ์ Formicidae ส่วนท้องปล้องที่ ๑ หรือปล้องที่ ๑ และปล้องที่ ๒ ซึ่งติดกับอกคอดกิ่ว
- แร ๑ ก. เขียนหรือทำเป็นเส้นเป็นเหลี่ยม, ถ้าเขียนเส้นด้วยสี เรียกว่า แรสี, ถ้าแกะเส้นบนไม้หรือบนผิวโลหะ เรียกว่า แรเส้น. ๒ ว.
- แรง ๑ น. กำลัง เช่น แรงคน ไม่มีแรง มีแรงมาก ออกแรง, อำนาจ เช่น แรงเจ้าที่ แรงกรรม. ว. ฉุน, จัด, กล้า, เช่น กลิ่นแรง; ใช้กำลังกระทำถึงขีด เช่น
- รง ๑ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Garcinia hanburyi Hook.f. ในวงศ์ Guttiferae ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม ทุกส่วนมียางสีเหลือง. ๒ น. ชื่อยางไม้ที่ได้จากไม้ต้น
- คนหมดแรง คนอ่อนเพลีย คนเหน็ดเหนื่อย
- ซึ่งหมดแรง เมื่อยล้า เหน็ดเหนื่อย เหนื่อยมาก ซึ่งเหน็ดเหนื่อยมาก
- ตีให้หมดแรง ตีจนอ่อนแรง ตีจนเล็กลง
- ทําให้หมดแรง ทําให้เหนื่อยอ่อน ทําให้เหนื่อย ทําให้เหนื่อยล้า ทําให้หมดกําลัง
- ทําให้หมดแรงกับ ทําให้อ่อนล้า ทําให้เหน็ดเหนื่อยกับ
- หมดแรงล้มลง ทรุด ล้มเจ็บ
- หมดเรี่ยวหมดแรง อ่อนล้า เหนื่อย เหนื่อยล้า เหนื่อยเหน็ด เหน็ดเหนื่อย หมดแรง หมดพลัง หมดกำลัง อ่อนเปลี้ย หมดเรี่ยวแรง กะปลกกะเปลี้ย
ประโยค
- งั้นเขาตายได้อย่างไรกัน จากอาการหมดแรงเฉียบพลัน
- เพิ่มระดับพลังงานและป้องกันการหมดแรงก่อนเวลา
- ซึ่งเป็นสาเหตุ ของการหมดแรงล้มลง
- อาการหมดแรงเหรอ เป็นลมเหรอ
- เอจิเซ็นคิดถึงลูกตบสเนคช็อตของไคโดที่ควรจะทำให้เขาต้องวิ่งพล่านไปทั่วทั้งคอร์ทแล้วจบลงด้วยการหมดแรง