การเกาะกัน คือ

• การอยู่ติดกัน

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การเกาะ     การฉวย การยึด การกําแน่น การคว้า การเกาะแน่น การควบคุม การจับ การดูแล การครอบคลุม การครอบงํา การเกาะกุม
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกา     ก. เอาเล็บหรือสิ่งที่มีลักษณะคล้ายเล็บครูดผิวหนังเพื่อให้หายคันเป็นต้น, อาการที่สมอเรือครูดไปตามพื้นท้องน้ำ ไม่ยึดอยู่กับที่.
• เกาะ     ๑ น. ส่วนของแผ่นดินที่มีน้ำล้อมรอบ; ละเมาะ โดยปริยายใช้เรียกพื้นที่ซึ่งมีต้นไม้เป็นต้นขึ้นหนาแน่น มีทุ่งหรือที่เตียนล้อมรอบ
• เกาะกัน     ติดกัน
• กัน     ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.
• การเกาะกุม    การควบคุม การจับ การดูแล การเกาะ การครอบคลุม การครอบงํา
• สารเกาะกลุ่ม    โพลิเมอร์
• เกาะกิน    ก. อาศัยกินอยู่กับคนอื่นโดยเอาแต่ประโยชน์ฝ่ายเดียว ไม่ช่วยทำงานหรือช่วยเหลือจุนเจือผู้นั้น, ทำตัวดุจกาฝาก.
• การเกาะติดกัน    การจับเป็นก้อนของแบคทีเรียเม็ดเลือดแดงหรืออื่นเนื่องจาก antibody ก้อนที่เกาะติดกัน
• การเกาะแน่น    การฉวย การยึด การเกาะ การกําแน่น การคว้า การทำให้ถูกต้อง การปรุงแต่ง การปะ การยึดติด การแก้ ที่ที่ ซ่อมแซมหรือแก้ไขแล้ว
• ซึ่งเกาะกัน    ซึ่งติดเกาะ ซึ่งยึดติด เกี่ยวกับโมเลกุลที่ยึดเกาะของสาร
• เกาะกลุ่มกัน    เบียดกัน