การเจ็บไข้ได้ป่วย คือ

• โรค
  โรคภัยไข้เจ็บ
  ความเจ็บป่วย
  ความเจ็บไข้

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การเจ็บไข้     การป่วย การเจ็บป่วย
• เจ     น. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ และผักบางชนิดเช่นกระเทียม กุยช่าย ผักชี, แจ ก็ว่า. ( จ. ว่า แจ).
• เจ็บ     ก. ป่วยไข้, ราชาศัพท์ว่า ประชวร; รู้สึกทางกายเมื่อถูกทุบตีหรือเป็นแผลเป็นต้น.
• เจ็บไข้     ก. ไม่สบายเพราะโรคหรือความไข้หรือเหตุอื่นที่ทำให้รู้สึกเช่นนั้น, เจ็บไข้ได้ป่วย ก็ว่า.
• เจ็บไข้ได้ป่วย     ป่วย ป่วยไข้ เจ็บป่วย เจ็บไข้ ไม่สบาย อาพาท ประชวร
• ไข     ๑ น. มันข้น, น้ำมันที่ได้จากสัตว์ พืช หรือแร่ ที่แข็งตัวในอุณหภูมิปรกติ; น้ำมันที่มีสถานะเป็นของแข็งเนื่องจากอยู่ในอุณหภูมิต่ำ. ( อ. wax). ๒
• ไข้     น. ความเจ็บป่วย เช่น ไข้จับสั่น ไข้ทรพิษ ไข้หวัด ไข้หวัดใหญ่; อาการที่มีอุณหภูมิของร่างกายผิดจากระดับปรกติเนื่องจากความเจ็บป่วย. ( อ. fever,
• ได     น. มือ. ( ข. ).
• ได้     ก. รับมาหรือตกมาเป็นของตัว เช่น ได้เงิน ได้ลูก ได้แผล; ใช้ประกอบท้ายคำกริยา มีความหมายต่าง ๆ แล้วแต่ความแวดล้อม คือ อาจ, สามารถ, เช่น เดินได้
• ป่วย     ก. รู้สึกไม่สบายเพราะโรคหรือความไข้หรือเหตุอื่นที่ทำให้รู้สึกเช่นนั้น.
• คนเจ็บไข้ได้ป่วย    คนไข้ คนป่วย ผู้ป่วย คนเป็นโรค คนไม่สบาย ผู้เป็นโรค
• ความเจ็บไข้ได้ป่วย    ความเจ็บป่วย อาการป่วย ความป่วยไข้ ความเจ็บไข้
• การเจ็บป่วย    การป่วย การเจ็บไข้

• สำหรับหมอแล้ว หมอคิดว่าการติดยานั้นเป็นการเจ็บไข้ได้ป่วย
• ดูแลเรื่องอาการอ่อนเพลียจากการเจ็บไข้ได้ป่วยจากโรคอื่นๆ
• หมอมีหน้าที่รักษาอาการเจ็บไข้ได้ป่วย
• กรรม การผิดศีลห้า หมายถึง การเบียดเบียนซึ่งกันและกัน การทรมานสัตว์ การผจญสัตว์ เป็นสาเหตุแห่งการเจ็บไข้ได้ป่วย เป็นวิบากกรรม