การเต้นบัลเลต์ คือ
"การเต้นบัลเลต์" การใช้"การเต้นบัลเลต์" อังกฤษ
- กา ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
- การ ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
- การเต กาน- น. กานดา เช่น ธรณีธรณิศแก้ว การเต. ( ทวาทศมาส ).
- การเต้น ระบำ การร่ายรำ การเต้นรำ
- เต ( แบบ ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ ค่ำ, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓,
- เต้น ก. กิริยาที่ยืนอยู่แล้วยกเท้าขึ้น ๆ ลง ๆ ถี่ ๆ, เคลื่อนไหวขึ้น ๆ ลง ๆ หรือไป ๆ มา ๆ เช่น เนื้อเต้น อกเต้น, ยกขาขึ้นลงให้เข้าจังหวะกับดนตรี เช่น
- ต้น น. ลำของต้นไม้, เป็นชื่อรวมทั่วไปของต้นไม้และพืชผักต่าง ๆ เช่น ต้นมะขาม ต้นสัก ต้นหญ้า ต้นผักชี ต้นข้าว, ลักษณนามว่า ต้น เช่น มะม่วงต้นหนึ่ง ผักชี
- นบ ( กลอน ) ก. ไหว้, นอบน้อม.
- บัล ( แบบ ) น. ชื่อมาตราน้ำหนักมคธ ๑๐ บัล เป็น ๑ ตุลา, ๒๐ ตุลา เป็น ๑ ภาระ. ( ป. , ส. ปล).
- บัลเลต์ น. ระบำปลายเท้า.
- เลต ก. ลูบไล้, ฉาบทา. ( ป. ลิตฺต; ส. ลิปฺต).
- การเต้นบัลเล่ย์ บัลเลต์ ระบำปลายเท้า บัลเล่ย์
- นักเต้นบัลเลต์ นักเต้นระบําปลายเท้า
- นักเต้นบัลเลต์หญิง นักเต้นระบําปลายเท้าหญิง
- การแสดงบัลเลต์ บัลเลต์ ระบำปลายเท้า
ประโยค
- โบเลโร่ของราเวล เดิมทีเขียนไว้เพื่อการเต้นบัลเลต์
- เป็นส่วนที่ยากที่สุดในการเต้นบัลเลต์
- # ในการเต้นบัลเลต์ #