การเต้นรํา คือ

• การฟ้อนรํา
  การร่ายรํา
  การรํา
  นาฏกรรม
  การลีลาศ
  การเต้นระบํา
  นาฎศิลป์
  ศิลปการเต้นรํา
  นาฏลีลา
  ลีลาศ
  นาฏศิลป์
  ศิลปะการเต้นรํา

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การเต     กาน- น. กานดา เช่น ธรณีธรณิศแก้ว การเต. ( ทวาทศมาส ).
• การเต้น     ระบำ การร่ายรำ การเต้นรำ
• เต     ( แบบ ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ ค่ำ, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓,
• เต้น     ก. กิริยาที่ยืนอยู่แล้วยกเท้าขึ้น ๆ ลง ๆ ถี่ ๆ, เคลื่อนไหวขึ้น ๆ ลง ๆ หรือไป ๆ มา ๆ เช่น เนื้อเต้น อกเต้น, ยกขาขึ้นลงให้เข้าจังหวะกับดนตรี เช่น
• เต้นรํา     ดิ้น รํา ร่ายรํา เต้น เต้นระบํา เคลื่อนไหวเหมือนเต้นรํา เต้นลีลาศ
• ต้น     น. ลำของต้นไม้, เป็นชื่อรวมทั่วไปของต้นไม้และพืชผักต่าง ๆ เช่น ต้นมะขาม ต้นสัก ต้นหญ้า ต้นผักชี ต้นข้าว, ลักษณนามว่า ต้น เช่น มะม่วงต้นหนึ่ง ผักชี
• นร     นอระ- น. คน, ชาย, เพศหญิงใช้ว่า นรี หรือ นารี, นิยมใช้เป็นคำหน้าสมาส เช่น นรเทพ นรสิงห์. ( ป. , ส. ).
• รํา     ฟ้อน ฟ้อนรํา ร่ายรํา พิลาส รําข้าว เต้น เต้นระบํา เต้นรํา เคลื่อนไหวเหมือนเต้นรํา เต้นลีลาศ
• การเต้นระบํา    การฟ้อนรํา การร่ายรํา การรํา การเต้นรํา นาฏกรรม การลีลาศ นาฎศิลป์ ศิลปการเต้นรํา นาฏศิลป์ ศิลปะการเต้นรํา
• การเต้นรํา 4 คู่    ดนตรีประกอบการเต้นรํา
• ศิลปการเต้นรํา    การฟ้อนรํา การร่ายรํา การรํา การเต้นรํา นาฏกรรม การลีลาศ การเต้นระบํา นาฎศิลป์
• ศิลปะการเต้นรํา    การฟ้อนรํา การร่ายรํา การรํา การเต้นรํา นาฏกรรม นาฏศิลป์ การลีลาศ การเต้นระบํา
• การเต้นรำ    n. การเคลื่อนไปโดยมีระยะก้าวตามกำหนดให้เข้าจังหวะกับดนตรี ซึ่งเรียกว่า ลีลาศ โดยปกติเต้นเป็นคู่ชายหญิง, รำเท้า ก็ว่า เช่น ฝรั่งรำเท้า ตัวอย่างการใช้: การเต้นรำเป็นการออกกำลังการชนิดหนึ่