การเพิกเฉย คือ

• การละเลย
  การถูกทอดทิ้ง
  การยกเลิก
  การทําให้เป็นโมฆะ
  การผิดสัญญา

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• เพ     ก. พังทลาย.
• เพิก     ๑ ว. เพ่อ, เพิ่ง, พึ่ง. ๒ ก. ถอน, ถลกออก, เบิก.
• เพิกเฉย     ก. ไม่เอาใจใส่, ละเลย, ไม่นำพา, เช่น เพิกเฉยต่อหน้าที่.
• พิก     การยืนขวางผู้เล่นฝ่ายรับ
• เฉ     ว. เหไป, ไม่ตรงเส้นตรงแนว.
• เฉย     ก. แสดงอาการเป็นปรกติไม่สนใจไยดีต่อสิ่งหรือเหตุการณ์ที่ประสบ เช่น ถูกด่าว่าก็เฉย. ว. นิ่งอยู่ไม่แสดงอาการอย่างใดอย่างหนึ่งออกมา เช่น นอนเฉย.
• ที่เพิกเฉย    ที่ละเลย ที่เชือนแช ที่ไม่ใส่ใจ โดยเผลอไป
• คนเพิกเฉย    คนที่ไม่สนใจ คนละเลย คนสะเพร่า
• ทําเพิกเฉย    ทําไม่รู้ไม่ชี้ มองข้าม ไม่สนใจ ทําละเลย
• เพิกเฉยต่อ    เลี่ยง ไม่สนใจ
• อาการเมินเฉย    อาการไม่ใส่ใจ
• จุดที่ถูกเพิกเฉย    จุดที่ถูกมองข้าม
• ความเพิกเฉย    ความละเลย ความไม่เอาใจใส่ ไม่สนใจ ไม่เอาใจใส่ ความเฉยเมย ความไม่สนใจ

• การเพิกเฉยต่อแสง เป็นการลบหลู่เกียรติอย่างสูง
• จริงๆโดยส่วนตัวฉันเป็นแฟนตัวยง ของการเพิกเฉยปัญหา
• งั้นการเพิกเฉยต่อมันก็เป็นการไม่รับผิดชอบ
• การเพิกเฉยต่อสิ่งที่เราเคยร้องขอ มันดูไม่จริงใจเอาเลย
• แต่ได้รับการเพิกเฉย และบีบบังคับ ให้โครงการดำเนินต่อไป .
• การเพิกเฉยต่อการใช้คาร์ซีทสำหรับเด็ก เป็นสิ่งผิดกฎหมาย
• นั่นไม่ควรเป็นประเด็นเหตุผลในการเพิกเฉย
• ฉะนั้นการเพิกเฉยคือการไร้ความรับผิดชอบ
• การเพิกเฉย การปกครองแบบระดับชั้นลดลงมา
• รวมทั้งการเพิกเฉยต่อสิ่งเลวร้าย และการแย่งชิงอย่างไร้ศีลธรรม .