การแตกสามัคคี คือ

• การแตกแยก

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การแตก     การแยก การทําลาย ภินทนาการ อาการแตก ภังคะ รอยแตก adv รอยแตก
• แตก     ก. แยกออกจากส่วนรวม เช่น แก้วแตก ชามแตก, ทำให้แยกออกจากส่วนรวม เช่น แตกสามัคคี แตกหมู่คณะ; คุมหรือควบคุมไว้ไม่อยู่ เช่น แตกฝูง ไฟธาตุแตก ใจแตก
• แตกสามัคคี     v. แยกออกไปเป็นพวกเป็นเหล่า ชื่อพ้อง: แตกแยก คำตรงข้าม: กลมเกลียว, สามัคคี, สามัคคีกลมเกลียว ตัวอย่างการใช้: หากเรามีความประมาท
• ตก     ก. กิริยาที่ลดลงสู่ระดับต่ำในอาการอย่างพลัดลง หล่นลง เช่น ตกบันได ตกต้นตาล เครื่องบินตก; ไหลลง, หยดลงมา, เช่น น้ำตก ฝนตก เหงื่อตก; ลดลง เช่น
• สา     ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
• สาม     สามะ-, สามมะ- น. บทสรรเสริญ; การสรรเสริญ. ( ส. ). ๑ น. จำนวนสองบวกหนึ่ง; ชื่อเดือนจันทรคติ เรียกว่า เดือน ๓ ตกในราวเดือนกุมภาพันธ์.
• สามัคคี     น. ความพร้อมเพรียงกัน, ความปรองดองกัน. ว. ที่พร้อมเพรียงกันทำ, ที่ร่วมมือร่วมใจกันทำ, เช่น กฐินสามัคคี ผ้าป่าสามัคคี. ( ป. ; ส. สามคฺรี).
• มัค     มักคะ- ( แบบ ) น. ทาง. ( ดู มรรค ). ( ป. มคฺค; ส. มรฺค).
• คค     กระทรวงคมนาคม
• การแตกความสามัคคี    การเลิกล้ม ความหยุดชะงัก ความแตกแยก ความไม่ต่อเนื่องกัน การไม่ปรองดองกัน การไม่เป็นเอกภาพ
• การแตกความสามัคคี.vt    การตัดขาด การหย่าร้าง
• ความแตกสามัคคี    ความแตกแยก ความไม่ปรองดองกัน ความบาดหมาง ความแตกร้าว
• แตกความสามัคคี    แตกกลุ่ม แตกเหล่าแตกก๊ก