กาหลงรัง คือ
- (สำ) น. ผู้ที่ไปหลงติดอยู่ ณ บ้านใดบ้านหนึ่งแล้วไม่ยอมกลับบ้านของตน, ผู้เร่ร่อนไปไม่มีที่พักพิงเป็นหลักแหล่ง.
- กา ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
- กาหล -หน ( แบบ ) น. แตรงอน เช่น หมื่นกาหลวิชัยมีหน้าที่ประโคมแตรงอน. ว. เอะอะอื้ออึง เช่น แตกตื่นกันกาหลอลหม่าน, ยามพลบสยงกึกก้อง กาหล แม่ฮา. (
- กาหลง น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Bauhinia acuminata L. ในวงศ์ Leguminosae ปลายใบหยักเว้าลึก ดอกใหญ่ สีขาว ออกเป็นช่อสั้นตามง่ามใบ.
- หลง หฺลง ก. สำคัญผิด, เข้าใจผิด, เช่น กาหลงเข้าใจว่าไข่นกดุเหว่าเป็นไข่ของตน; หมกมุ่น, มัวเมา, คลั่งไคล้, เคลิบเคลิ้ม, เช่น หลงในอบายมุข หลงเสน่ห์;
- ลง ก. ไปสู่เบื้องต่ำหรือไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับขึ้น เช่น น้ำลง เครื่องบินลง, ไปสู่พื้นดินและพื้นอื่น ๆ เช่น ลงดิน ลงบันได ลงเรือ;
- รัง ๑ น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Shorea siamensis Miq. ในวงศ์ Dipterocarpaceae เนื้อไม้แข็ง ใช้ในการก่อสร้าง. ๒ น. สิ่งซึ่งสัตว์พวกนก หนู
- การหลงระเริง การดื่มสุรามึนเมาเป็นนิจ การไม่บังคับตัวเอง การไม่ยับยั้งชั่งใจ
- หลงระเริง v. หลงในความสนุกสนาน ตัวอย่างการใช้: เด็กต่างจังหวัดบางคนเมื่อเข้ามาเรียนในกรุง ก็หลงระเริงกับแสงสีจนเกือบจะเสียคน
- หลงระเลิง มัวเมา ลุ่มหลง หลง หลงใหล เมามัว
- การหลงรัก การหลง การหลงเสน่ห์
- แก้วกาหลง น. ต้นกระเบาใหญ่ที่มีแต่ดอกเพศผู้. (ดู กระเบา ๑).
- ที่หลงระเริง ซึ่งดื่มสุราของมึนเมาเป็นนิจ ไม่บังคับตัวเอง ไม่ยับยั้งชั่งใจ ที่ทําอะไรตามใจชอบ ที่ประพฤติผิดศีลธรรม ที่ไม่อยู่ในศีลธรรม
- หลงรักอย่างบ้าคลั่ง หลงเสน่ห์ ทําให้ลุ่มหลง
- หลงรัก ตกหลุมรัก หลงเสน่ห์ หลงใหล หลง รัก ชอบ โปรดปราน บูชา คลั่งรัก
- ที่เกาหลัง ไม้เกาหลัง
มือถือ