เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

กำพต คือ

สัทอักษรสากล: [kam phot]  การออกเสียง:
"กำพต" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
  • -พด
    น. ลูกศร เช่น พระเอาโอสถ ทาลูกกำพต พาดสายศิลปคือ พระอัคนี สมเด็จสี่มือ ดาลเดชระบือ ระเบิดบาดาล. (สุธน).
  • กำ     ๑ ก. งอนิ้วมือทั้ง ๔ ให้จดอุ้งมือ, เอานิ้วมือทั้ง ๕ โอบรอบสิ่งใดสิ่งหนึ่ง, อาการที่งอนิ้วมือทั้ง ๕ รวบสิ่งใดสิ่งหนึ่งไว้. น. มือที่กำเข้า;
  • กำพู    ๑ น. ไม้กลึงสำหรับเป็นที่รวมร้อยซี่ร่ม ซี่ฉัตร หรือ ซี่พุ่ม. (ข. กํพูล ว่า ยอด). ๒ (โบ) น. กัมพู.
  • กำพง    น. ท่าน้ำ, ตำบล, เช่น มีทงงสมรรถพนจร รม่งงมรกำพงไพร. (ม. คำหลวง มหาพน). (ข. กํพง ว่า ท่าน้ำ; มลายู กัมพง ว่า ตำบล).
  • กำพด    น. จอมประสาทหัวช้าง เช่น โขมดสารกำพด ทรงเทริด. (ตำราช้างคำโคลง).
  • กำพร้า    ๑ -พฺร้า น. เรียกหนังที่เป็นผิวชั้นนอกของคนและสัตว์ว่า หนังกำพร้า. ๒ -พฺร้า ว. ไร้บิดาหรือมารดาเลี้ยงดูแต่เด็ก, (โบ) หมายถึง ร้างลูกร้างเมียด้วย เช่น สองจะลีลาสู่ฟ้า ลาแม่เป็นกำพร้า เจ้าแม่เอ้ยปรานี
  • กำพวด    ๑ น. ส่วนประกอบของปี่ซึ่งทำให้เกิดเสียงเวลาเป่า สอดติดอยู่กับเลาปี่. ๒ น. ปลาจุมพรวด เช่น แลฝั่งล้วนหลังกำพวดพราย. (เพลงยาวนายภิมเสน). (ดู จุมพรวด).
  • กำพอง    น. ชื่อตัวไม้อันบนที่เป็นราวลูกกรงเรือนหรือเกวียน, กระพอง ก็เรียก.
  • กำพืด    น. เทือกเถา, เผ่าพันธุ์, (มักใช้เป็นทำนองหยาม) เช่น รู้กำพืด.
  • กำพุด    ดู จุมพรวด.
  • กำพราก    -พฺราก น. ไม้รวกหรือไม้ไผ่ที่เสี้ยมปลายให้แหลม ใช้สำหรับขุด เรียกว่า ไม้กำพราก.
  • กำพระหัตถ์    หมัด กำมือ กำปั้น มะเหงก
  • ลูกกำพร้า    n. เด็กที่ปราศจากพ่อแม่หรือพ่อแม่ตาย ชื่อพ้อง: เด็กกำพร้า ตัวอย่างการใช้: เขาเป็นลูกกำพร้าที่ถูกพ่อแม่ทอดทิ้งตั้งแต่ยังเล็ก clf.: คน
  • ลูกสัตว์กำพร้า    สัตว์กำพร้า
  • สัตว์กำพร้า    ลูกสัตว์กำพร้า
  • หนังกำพร้า    น. หนังที่เป็นผิวชั้นนอกสุดของคนและสัตว์, ผิวหนัง ก็เรียก.