กินตะเกียบ คือ

• ก. กินอาหารด้วยตะเกียบ.

• กิน     ก. เคี้ยว เช่น กินหมาก, เคี้ยวกลืน เช่น กินข้าว, ดื่ม เช่น กินน้ำ, ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ; โดยปริยายหมายความว่าเปลือง เช่น กินเงิน กินเวลา,
• ตะ     ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
• ตะเกียบ     น. เครื่องใช้สำหรับคีบอาหารทำด้วยไม้หรืองาเป็นต้นเป็นคู่ ๆ; ชื่อเสาสั้นคู่หนึ่งที่ฝังลงดินสำหรับขนาบเสากลางซึ่งอยู่เหนือพื้นดินอย่างเสาดอกไม้พุ่ม
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกีย     เกียร์
• กี     ดู กาบกี้ .
• ขาตะเกียบ    น. ขาคนที่ลีบเล็ก.
• เสาตะเกียบ    น. เสาสั้นคู่หนึ่งที่ฝังลงดินสำหรับขนาบเสากลางซึ่งอยู่เหนือพื้นดินอย่างเสาดอกไม้พุ่ม เสาหงส์ เสาโคม เสาธง ให้ตั้งตรง มีสลัก ๒ อัน เมื่อถอดสลักอันหนึ่งออกแล้วโน้มเสากลางลงมาได้, ตะเกียบ ก็ว่า.
• น้ำมันตะเกียง    คีโรซีน น้ำมันก๊าด
• บานตะเกียง    (ปาก) ว. มากมาย.
• เรือนตะเกียง    น. กระโจมไฟ. (ดู กระโจมไฟ).
• ฉลองพระหัตถ์ตะเกียบ    ตะเกียบ
• ตะเกียง    ๑ น. เครื่องใช้สำหรับตามไฟ มีรูปต่าง ๆ บางชนิดมีหลอดบังลม, ลักษณนามว่า ดวง. ๒ น. หน่อสับปะรดที่แตกออกจากโคนขั้วของผล, หน่อกล้วยไม้ประเภทหวายที่แตกออกจากข้อ.
• ตะกั่วเกรียบ    น. ตะกั่วที่ประสมโลหะบางอย่างเพื่อให้แข็ง.
• โครงแขวนตะเกียง    ธงสามเหลี่ยมหรือธงปลายเรียวบนเสา โคมกิ่ง โคมระย้า

• คุณกำลังกินตะเกียบ