กินนรรำ คือ

• น. ชื่อท่าละครชนิดหนึ่ง; ชื่อเพลงปี่พาทย์ชนิดหนึ่ง. (ดึกดำบรรพ์); ชื่อกลบทชนิดหนึ่งตัวอย่างว่า ชะจิตใจไฉนนางระคางเขิน ปะพบพักตร์จะทักทายชม้ายเมิน ละเลิงเหลือจะเชื้อเชิญเผอิญอาย.

• กิน     ก. เคี้ยว เช่น กินหมาก, เคี้ยวกลืน เช่น กินข้าว, ดื่ม เช่น กินน้ำ, ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ; โดยปริยายหมายความว่าเปลือง เช่น กินเงิน กินเวลา,
• กินนร     -นอน น. อมนุษย์ในนิยาย มี ๒ ชนิด ชนิดหนึ่งเป็นครึ่งคนครึ่งนก ท่อนบนเป็นคน ท่อนล่างเป็นนก อีกชนิดหนึ่งมีรูปร่างเหมือนคน เมื่อจะไปไหนมาไหน
• นร     นอระ- น. คน, ชาย, เพศหญิงใช้ว่า นรี หรือ นารี, นิยมใช้เป็นคำหน้าสมาส เช่น นรเทพ นรสิงห์. ( ป. , ส. ).
• รำ     ๑ น. ผงเยื่อหรือละอองเมล็ดข้าวสาร. ๒ ก. แสดงท่าเคลื่อนไหวโดยมีลีลาและแบบท่าเข้ากับจังหวะเพลงร้องหรือเพลงดนตรี เช่น รำฉุยฉายพราหมณ์
• หวนรำลึก    กลับสู่สภาพเดิม พลิกกลับ วกกลับ เอียงไปข้างหลัง แปลกลับ
• การรำลึก    การจำ ความคิดถึง ความทรงจำ ความรำลึก ช่วงระยะเวลาที่จำได้ ช่วงเวลาแห่งความทรงจำ เครื่องรำลึก เรื่องที่จำได้ เรื่องในควาทรงจำ
• กินแกลบกินรำ    -แกฺลบ- (สำ) ว. โง่ เช่น ฉันไม่ได้กินแกลบกินรำนี่ จะได้ไม่รู้เท่าทันคุณ.
• กูรำ    ดู เลียงผา ๑.
• คู่เต้นรำ    คู่เต้น
• ฟ้อนรำ    v. แสดงท่าทางเคลื่อนไหว โดยมีลีลาและแบบท่าของการเคลื่อนไหวให้เข้ากับทำนองดนตรี ชื่อพ้อง: รำ, ร่ายรำ, ฟ้อน ตัวอย่างการใช้: เธอฟ้อนรำได้อ่อนช้อยสวยงามสมกับเป็นนักเรียนนาฏศิลป์
• เต้นรำ    ก. เคลื่อนไปโดยมีระยะก้าวตามกำหนดให้เข้าจังหวะกับดนตรี ซึ่งเรียกว่า ลีลาศ โดยปรกติเต้นเป็นคู่ชายหญิง, รำเท้า ก็ว่า เช่น ฝรั่งรำเท้า.
• กินนรฟ้อนโอ่    น. ชื่อท่าละครชนิดหนึ่ง.
• กินนรเก็บบัว    น. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง ตัวอย่างว่า ฉิใจฉะใจกระไรสมร หวังสวาทปลิดสวาทบำราศจร ตัดอาลัยตัดอาวรณ์ให้นอนเดียว.
• นักเต้นรำ    นักเต้นอาชีพ นักเต้น มณโฑ
• รำลึก    ก. ระลึก.