กินสำรับ คือ

• ก. กินอาหารที่เขาจัดมาเป็นสำรับ, (สำ) กินอาหารอย่างดี.

• กิน     ก. เคี้ยว เช่น กินหมาก, เคี้ยวกลืน เช่น กินข้าว, ดื่ม เช่น กินน้ำ, ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ; โดยปริยายหมายความว่าเปลือง เช่น กินเงิน กินเวลา,
• สำ     ก. ซับซ้อนกัน, ปะปนกัน, ไม่เป็นลำดับ, ไม่เป็นระเบียบ.
• สำรับ     น. ของหรือคนที่รวมกันเข้าได้ไม่ผิดหมู่ผิดพวกเป็นชุดเป็นวงเป็นต้น เช่น ไพ่ ๒ สำรับ พระพิธีธรรม ๑ สำรับ มี ๔ รูป นักสวดคฤหัสถ์ ๑ สำรับ มี ๔ คน,
• รับ     ก. ยื่นมือออกถือเอาสิ่งของที่ผู้อื่นส่งให้ เช่น รับของ รับเงิน, ถือเอาสิ่งของที่ผู้อื่นส่งมาให้ เช่น รับจดหมาย รับพัสดุภัณฑ์, ไปพบ ณ
• ทุนสำรอง    (กฎ) น. เงินที่จัดสรรไว้จากเงินกำไรของบริษัทตามที่กำหนดไว้ในกฎหมายและข้อบังคับของบริษัท ทุกคราวที่จ่ายเงินปันผล.
• ผู้เล่นสำรอง    n. นักกีฬาที่ตระเตรียมไว้นอกเหนือจากนักกีฬาที่ต้องแข่งจริง ชื่อพ้อง: ตัวสำรอง คำตรงข้าม: ผู้เล่นตัวจริง ตัวอย่างการใช้: โค้ชขอเปลี่ยนเอาผู้เล่นสำรองลงแข่งหลังจากพักครึ่งเวลา clf.:
• ไพ่หนึ่งสำรับ    สำรับไพ่
• พลังงานสำรอง    แบตเตอรี่สำรอง
• สำรด    น. ผ้าคาดเอวปักด้วยดิ้น เงินแล่ง ทองแล่ง เป็นลวดลายต่าง ๆ โบราณใช้เป็นเครื่องประกอบอย่างหนึ่งที่แสดงศักดิ์, สมรด หรือ ผ้าแฝง ก็เรียก.
• สำรวจ    สำหฺรวด ก. ตรวจสอบ เช่น สำรวจสำมะโนครัว สำรวจพฤติกรรม, ตรวจหา เช่น สำรวจแหล่งแร่.
• สำรวม    ๑ ก. ระมัดระวัง เช่น สำรวมกิริยามารยาท สำรวมตา สำรวมปาก, เหนี่ยวรั้ง, ครอง, เช่น สำรวมสติ. ๒ ว. รวม, ประสม, ปนกัน, เช่น อาหารสำรวม.
• สำรวย    ว. ทำกิริยากรีดกรายหยิบหย่ง, เอาแต่แต่งตัว, เช่น ท่าทางสำรวยอย่างนี้ คงจะทำงานหนักไม่ไหว. (แผลงมาจาก สวย).
• สำรวล    ก. หัวเราะ, รื่นเริง. (แผลงมาจาก สรวล).
• สำรอก    ก. ขย้อนเอาสิ่งที่กลืนลงไปในกระเพาะแล้วออกมาทางปาก เช่น สำรอกอาหาร; ทำให้สิ่งที่ติดอยู่กับผิวหลุดออกมา เช่น สำรอกทอง สำรอกสี.
• สำรอง    ๑ น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Scaphium scaphigerum (G. Don) Guib. et Planch. ในวงศ์ Sterculiaceae ผลแช่น้ำแล้วพองเป็นวุ้น ใช้กินกับน้ำตาลและใช้ทำยาได้ เรียก พุงทะลาย. ๒ ว. ที่เตรียมเผื่อไว้ เช่น อาหาร