เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

กิ้งกือ คือ

สัทอักษรสากล: [king keū]  การออกเสียง:
"กิ้งกือ" การใช้"กิ้งกือ" อังกฤษ"กิ้งกือ" จีน
ความหมายมือถือ
  • น. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังหลายวงศ์ มีเปลือกตัวแข็ง ลำตัวยาวแบ่งเป็นปล้อง ไม่แบ่งอกหรือท้องให้เห็น ปล้องตามลำตัวจับกันเป็นคู่ตามยาวยืดหดเข้าหากันได้ ทำให้สามารถขดตัวเป็นวงกลมได้เมื่อถูกรบกวน ปล้องแต่ละคู่จะมีขา ๒ คู่ ยกเว้นปล้องแรกไม่มีขา ปล้องที่ ๒ ถึง ๔ มีขาเพียงคู่เดียว จำนวนขาอาจมีได้ถึง ๒๔๐ คู่ ชนิดตัวโตที่พบบ่อย ๆ อยู่ในสกุล Graphidostreptus ส่วนตัวขนาดย่อมอยู่ในสกุล Cylindroiulus ทั้ง ๒ สกุลอยู่ในวงศ์ Julidae.
  • ิ้     พลิ้ว
  • งก     ๑ ก. แสดงอาการอยากได้หรือไม่อยากเสียจนเกินควร. ว. มีอาการสั่นอย่างคนแก่หรืออย่างกลัวหรืออย่างหนาวมาก. ๒ น.
  • กําลังกล้ามเนื้อ    อํานาจ พละกําลัง กล้ามเนื้อ
  • อังก์    น. องก์, ตอนหนึ่งของเรื่องละคร. (ป.).
  • ก่อ    ๑ ก. ทำให้เกิดขึ้น มีขึ้น หรือเป็นรูปขึ้น เช่น ก่อไฟ ก่อสงคราม ก่อตึก. ๒ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Fagaceae บางชนิดผลมีเนื้อในกินได้ รสมัน, ปักษ์ใต้เรียก กอ. ๓ (ถิ่น-พายัพ) น. ปลาช่อน. (ดู
  • ก้อ    ๑ ว. แสดงอาการเจ้าชู้ เช่น ไก่ก้อ. ๒ น. ชนชาวเขาพวกหนึ่ง ในตระกูลทิเบต-พม่า มีอยู่ทางแถบเหนือของไทย คล้ายพวกมูเซอ, อีก้อ ก็เรียก.
  • ก๊อ    (ถิ่น-พายัพ) น. ทับทิม เช่น ต้นก๊อ ว่า ต้นทับทิม. (พจน. ๒๔๙๓).
  • อัก    น. เครื่องสำหรับคัดด้ายหรือไหม มีรูปคล้ายระวิง สำหรับพันด้ายหรือไหมเป็นตอน ๆ ตามลำดับเส้นใหญ่และเล็ก.
  • อั้ก    ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงทุบแผ่นหลังด้วยกำปั้นหรือเสียงดื่มน้ำอย่างเร็วเป็นต้น.
  • อั๊ก    ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงทุบแผ่นหลังด้วยกำปั้นหรือเสียงดื่มน้ำอย่างเร็วเป็นต้น.
  • อิก    (ปาก) ว. อีก.
  • อีก    ว. ต่อไป, ซ้ำ, เพิ่มเติม เช่น ขออีก, อื่นจากนั้น เช่น อีกประการหนึ่ง, อิก ก็ว่า.
  • อึก    ๑ ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงทุบแผ่นหลังด้วยกำปั้นหรือเสียงดื่มน้ำอย่างเร็วเป็นต้น. ๒ น. ลักษณนามเรียกอาการกลืนของเหลวหรือเสียงทุบแผ่นหลังด้วยกำปั้นครั้งหนึ่ง ๆ เช่น ดื่มน้ำ ๓ อึก เขาถูกทุบไป ๓ อึ
  • อึ้ก    ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงทุบแผ่นหลังด้วยกำปั้นหรือเสียงดื่มน้ำอย่างเร็วเป็นต้น.
  • อุก    ๑ น. ชื่อเรียกปลากดหลายชนิดในวงศ์ Ariidae ซึ่งเมื่อถูกจับขึ้นมาพ้นน้ำจะร้องเสียงอุก ๆ. ๒ (กลอน) ก. หักหาญด้วยพลการ, บังอาจ, เช่น ทำอุกสนุกเสน่หาสองราช.
ประโยค
  • แต่ชั้นเรียกเธอว่ากิ้งกือที่เกาะชั้นไปทุกที่
  • จับแม่มดมาดึงสะดือ จับกิ้งกือมาผัดก๋วยเตี๋ยว
  • ฉันกินมาหมดแหละ ไก่ป่า กวาง ตะขาบ กิ้งกือ
  • เจ้าเป็นเพียงกิ้งกือสำหรับข้า ?
  • เวลาเธอถูกเปรียบกับตัวกิ้งกือ
  • และกิ้งกือขนาดของจระเข้
  • สะสมกิ้งกือ แล้วยัง
  • ไอ้พวกกิ้งกือเพคเจ
  • ลองจินตนาการสิ สมมติคุณเป็นยักษ์ใหญ่แห่งทะเลทราย อยู่ที่นี่ ไม่มีอะไรเลย นอกจากกิ้งกือ
  • อย่างไรก็ตามแม้ว่ากิ้งกือสองคู่นั้นมีลักษณะคล้ายคลึงกับเหาไม้ แต่ก็แตกต่างจากวิถีชีวิตและชีววิทยา
  • ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:  1  2