กูฏ คือ

• กูด, กูตา
  (แบบ) น. ยอด. (ป., ส.).

• กู     ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด ในปัจจุบันมักถือกันว่าไม่สุภาพ, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
• กีฏ    กีตะ- (แบบ) น. แมลง. (ป. กีฏ ว่า ตั๊กแตน).
• กีฏ-    กีตะ- (แบบ) น. แมลง. (ป. กีฏ ว่า ตั๊กแตน).
• กุฏิ    ๑ กุด, กุดติ, กุติ น. เรือนหรือตึกสำหรับพระภิกษุสามเณรอยู่. (ป., ส.). ๒ กุด น. ที่บรรจุศพที่ก่ออิฐถือปูนเป็นหลัง ๆ; เรือนที่ทำให้นกขุนทองนอน. (เทียบ ทมิฬ กูฏุ ว่า รังนก).
• กุกกุฏ    -กุตะ- (แบบ) น. ไก่, ไก่ป่า, เช่น กุกกุฏสังวัจฉร (ปีระกา). (ป.).
• กุกกุฏ-    -กุตะ- (แบบ) น. ไก่, ไก่ป่า, เช่น กุกกุฏสังวัจฉร (ปีระกา). (ป.).
• กุฏิพระ    ที่อยู่บาทหลวง
• ก้นกุฏิ    -กุดติ (ปาก) ว. ที่สนิทเป็นที่ไว้วางใจได้.
• ตรีกูฏ    น. ชื่อเขา ๓ ยอดในไตรภูมิ, โบราณเรียกว่า ผาสามเส้า. (ส. ตฺริกูฏ ว่า มี ๓ ยอด).
• ศิษย์ก้นกุฏิ    -กุติ น. ศิษย์คนโปรดที่อยู่รับใช้ใกล้ชิดอาจารย์ที่กุฏิตลอดเวลาและเป็นผู้ที่อาจารย์ไว้วางใจมาก, โดยปริยายหมายถึงศิษย์คนโปรดของครูบาอาจารย์เพราะเคยรับใช้ใกล้ชิดและเป็นที่ไว้วางใจของครูบาอาจารย์ มักจะเ
• ชัฏ    ชัด (แบบ) น. ป่าทึบ, ป่ารก, เซิง, เช่น ตัวก่านกาจชาติชัฏขน. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ป., ส. ชฏา).
• นัฏ    นัด, นัดตะกะ (แบบ) น. ผู้ฟ้อนรำ. (ป., ส. นฏฺฏ, นฏฺฏก).
• บัฏ    น. ผืนผ้า, แผ่น. (ป., ส. ปฏ).
• ปัฏ    ปัด (แบบ) น. ผืนผ้า, แผ่นผ้า. (ป. ปฏ).
• วัฏ    วัดตะ- (แบบ) น. วงกลม; การหมุน, การเวียนไป, รอบแห่งการเวียนเกิดเวียนตาย. ว. กลม, เป็นวง. (ป.; ส. วฺฤตฺต).