กูรู คือ

• คุรุ

• กู     ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด ในปัจจุบันมักถือกันว่าไม่สุภาพ, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
• รู     น. ช่อง เช่น รูเข็ม ผ้าขาดเป็นรู, ช่องที่ลึกเข้าไปในสิ่งต่าง ๆ เช่น รูหู รูจมูก รูปู รูงู.
• รัก    ๑ น. (๑) ชื่อไม้พุ่มชนิด Calotropis gigantea (L.) Aiton f. ในวงศ์ Asclepiadaceae ดอกใช้ร้อยกรอง มี ๒ พันธุ์ คือ พันธุ์ดอกลา และ พันธุ์ดอกซ้อน ยางเป็นพิษ. (เทียบ ส. อรฺก; ป. อกฺก). (๒) ชื่อไม้ต้นชนิด
• ริก    ว. ไหวถี่ ๆ เช่น ตัวสั่นริก ใจสั่นริก ๆ.
• รุก    ๑ ก. ล่วงล้ำเข้าไปในเขตของผู้อื่น เช่น รุกที่ดิน ทำไร่รุกเข้าไปในเขตหวงห้าม, โดยปริยายหมายถึงคุกคามให้ถอยร่นหรือต้อนให้จนมุม เช่น เขาถูกนายรุกเสียจนตั้งตัวไม่ติด; เดินตัวหมากรุกเข้าไปกระทบตาขุนของอี
• รี้ริก    ว. เสียงหัวเราะเมื่อถูกหยอก.
• กันพิรุณ    น. กรรภิรมย์.
• กิงบุรุษ    (แบบ) น. กินนร เช่น และเป็นที่เขานิยมว่ามีนกอย่างหนึ่งซึ่งเรียกว่ากิงบุรุษ. (ม. ร่ายยาว วนปเวสน์).
• กิริณี    น. ช้างพัง. (โบ เขียนเป็น กิรินี). (ป.).
• กิรินท    -ริน (แบบ) น. ช้างสำคัญ เช่น อ้าบัดนี้แม่มาเดอรดิน สีพิกากิรินทไกรอาศน กวยนแก้วราชรจนา. (ม. คำหลวง วนปเวสน์). (ป. กรินฺท; ส. กรินฺ ว่า ผู้มีมือคืองวง).
• กิริยา    น. การกระทำ; อาการที่แสดงออกมาด้วยกาย, มารยาท, บางทีใช้ในอาการที่ดี เช่น มีกิริยา หมายความว่า มีกิริยาดี. (ป.).
• กิริยาดี    อัชฌาสัย
• กุกกุร    -กุระ- (แบบ) น. สุนัข, ลูกสุนัข, เช่น กุกกุร สังวัจฉร (ปีจอ). (ป.).
• กุกกุร-    -กุระ- (แบบ) น. สุนัข, ลูกสุนัข, เช่น กุกกุร สังวัจฉร (ปีจอ). (ป.).
• กุรุง    (โบ) น. กรุง เช่น จากกุรุงสาวถีกับสงฆ์ ห้าร้อยหย่อนองค์ อดิเรกประดับบริพาร. (บุณโณวาท).

• เพราะฉันไม่ต้องการให้ทัคกูรู้ว่าฉันเป็นคนใจร้าย
• เห็นมั๊ยล่ะ กูไม่รู้ ว่าเวโรน่าอยู่ไหน ถ้ากูรู้
• กูรู้ว่ามึงเล่นอะไรอยู่ โอเค เอ็งกลับไปได้แล้ว
• เป็นกูรูด้านปรมาณูจักรวาลฟิสิกส์ตั้งแต่เมื่อไหร่
• เป็นกูรูด้านปรมาณูจักรวาลฟิสิกส์ ตั้งแต่เมื่อไหร่ ?
• เป็นเพื่อนสนิทของพ่อและเป็นกูรูเรื่องว่ายน้ำของผม
• ท่านกูรู จำคำผมไว้ การข้ามขั้นนี้ จะตามหลอกหลอนท่าน
• เลิกทำตัวเป็นกูรูเกี่ยวกับเรื่องนี้ซะที โอเค
• ตอนที่กูอยู่นั่น กูรู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของมัน
• มันไม่จำเป็นต้องเป็นกูรู นั่นคือทั้งหมดที่เหมือนเธอ