กู่ตะโกน คือ

• โก่
  โก้

• กู     ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด ในปัจจุบันมักถือกันว่าไม่สุภาพ, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
• กู่     ๑ ( โบ ) น. วิหาร เช่น ในกู่แก้วเกษมมฤคทายพนน้นน. ( ม. คำหลวง ทศพร); ( ถิ่น-พายัพ ) อนุสาวรีย์, กุฏิ, เจดีย์. ๒ ก.
• ตะ     ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
• ตะโก     ๑ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Diospyros วงศ์ Ebenaceae เปลือกสีดำคล้ำ เช่น ตะโกสวน ( D. malabarica Kostel.) ผลคล้ายมะพลับ ตะโกนา ( D.
• ตะโกน     ก. ออกเสียงดังกว่าปรกติเพื่อให้ได้ยิน.
• โก     พี่
• โกน     ๑ น. ลูก. ( ข. กูน). ๒ ก. ขูดผมหรือขนด้วยคมมีด. น. ชื่อวันที่พระสงฆ์ในเมืองไทยปลงผม ตรงกับวันขึ้น ๑๔ ค่ำ หรือแรม ๑๔ ค่ำ
• กน     ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ญ ณ น ร ล ฬ สะกด ว่า แม่กน หรือ มาตรากน. ๒ ( โบ ) ก. มัว, คอย, เฝ้า, เช่น จะกนกินแต่น้ำตาอนาทร. ( นิ. ลอนดอน
• การตะโกน    n. ออกเสียงดังกว่าปกติเพื่อให้ได้ยิน , ชื่อพ้อง: การส่งเสียง, การเปล่งเสียง, การแผดเสียง ตัวอย่างการใช้: การตะโกนมากๆ ทำให้หลอดลมอักเสบได้
• ตะโกนดังลั่น    ร้องลั่น
• ตะโกนด่า    ร้องด่า
• ตะโกนพูด    ตะเบ็งเสียงพูด
• ตะโกนร้อง    ส่งเสียงร้องดังหรือหนวกหู ส่งเสียงเอะอะโวยวาย
• ตะโกนสั่ง    สั่ง
• ตะโกนเพื่อ    ร้องเรียกเพื่อ