ก้นกระดก คือ

• (สำ) ว. ลืมตัวเพราะถูกเยินยอ.

• ก้น     น. ส่วนเบื้องล่างหรือส่วนท้ายของลำตัว, โดยปริยายหมายความถึงบริเวณก้นด้วย เช่น ล้างก้น; ส่วนล่างของภาชนะ เช่น ก้นหม้อ, ส่วนสุดของห้วงหรือแอ่ง เช่น
• นก     ๑ น. ชื่อสัตว์มีกระดูกสันหลังเลือดอุ่น มี ๒ เท้า ๒ ปีก และมีขนปกคลุมร่างกาย ออกลูกเป็นไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว. ๒ น.
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• กระดก     ๑ ก. ทำให้ปลายข้างหนึ่งยกสูงขึ้น, เผยอขึ้นข้างหนึ่ง. ๒ ( โบ ; กลอน ) ก. ตระหนก, กลัว, เช่น ก็กระดกตกใจกลววแก่มรณภยานตราย. ( ม. คำหลวง
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ดก     ว. มาก, มากกว่าปรกติ, (มักใช้แก่สิ่งที่เกิดมีขึ้นตามธรรมชาติ) เช่น ต้นไม้ออกดอกออกผลมากกว่าปรกติ เรียกว่า ดอกดก ผลดก, ไก่ที่ไข่มากกว่าปรกติ
• กระดูดก้นกบ    กระดูกหาง
• ถอดกระดูก    เอากระดูกออก
• ทําให้กระดกขึ้นกระดกลง    ทําให้กลับไปกลับมาอย่างเร็ว
• เป็นกระดูก    ซึ่งใส่ปุ๋ยกระดูก ต้มกับกระดูกซึ่งใส่กระดูก
• แผ่นกระดูก    เกล็ด
• เนื้อถอดกระดูก    เนื้อไม่มีกระดูก
• ไม้กระดก    กระดานหก แผ่นกระดานหก ไม้หก
• ที่เหมือนกระดูก    ที่คล้ายกระดูก

• แล้วเป็นสิ่งสวยงามนี่ ด้วงก้นกระดก