ก้อนยาฉุน คือ

• ก้อน

• ก้อ     ๑ ว. แสดงอาการเจ้าชู้ เช่น ไก่ก้อ. ๒ น. ชนชาวเขาพวกหนึ่ง ในตระกูลทิเบต-พม่า มีอยู่ทางแถบเหนือของไทย คล้ายพวกมูเซอ, อีก้อ ก็เรียก.
• ก้อน     น. คำบอกลักษณะของเล็ก ๆ ที่เกาะหรือติดรวมกันแน่น ไม่กำหนดรูปแน่นอน โดยมากมีลักษณะค่อนข้างกลม เช่น ข้าวเกาะกันเป็นก้อน,
• ก้อนยา     ธูปยา ยาอม ยาอมเคลือบน้ำตาล ยาเม็ด ยาเม็ดเคลือบน้ำตาล
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• นย     นะยะ- น. เค้าความที่ส่อให้เข้าใจเอาเอง. ( ป. , ส. ).
• ยา     น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
• ยาฉุน     น. ยาเส้นพื้นเมืองชนิดหนึ่ง เป็นเส้นหยาบ ๆ มีรสฉุน สีน้ำตาลแก่ ใช้ใบตองหรือใบจากเป็นต้นมวนสูบ.
• ฉุ     ว. มีเนื้อไม่แน่น, ใช้แก่ อ้วน หรือ บวม เป็น อ้วนฉุ บวมฉุ.
• ฉุน     ว. แรง, กล้า, (ใช้แก่กลิ่นและรส) เช่น บุหรี่ฉุน เหล้าฉุน. ก. รู้สึกชักโกรธขึ้นมาทันที. ( ข. ฉุรฺ).
• ก้อนยาที่เคี้ยว    ของที่เคี้ยวในปาก
• 11 กันยา    11 ก.ย. 11 กันยายน
• กันยา    น. สาวรุ่น, สาวน้อย. (ส.; ป. กญฺา).
• ยุ่งเหมือนยุงตีกัน    (สำ) ว. ยุ่งเหยิง, สับสนปนเปกัน.
• สอนยาก    ว. ดื้อดึง, ไม่อยู่ในโอวาท, เช่น เขาเป็นเด็กสอนยาก, มักใช้เข้าคู่กับคำ ว่ายาก เป็น ว่ายากสอนยาก.
• หย่อนยาน    adj. ห้อยย้อยลง , ชื่อพ้อง: ยาน, หย่อน คำตรงข้าม: ตึง ตัวอย่างการใช้: ลุงถอดเสื้อออกเผยให้เห็นแผงอกเปล่าเปลือยและมัดกล้ามที่เริ่มหย่อนยานไปตามวัย