ก๊าซบิวตะไดอีน คือ
"ก๊าซบิวตะไดอีน" อังกฤษ
- ก๊าซบูทาเดียน
ก๊าซบูทาไดอีน
- ก๊าซ น. อากาศธาตุ, ( วิทยา ) สถานะหนึ่งของสสาร รูปร่างและปริมาตรไม่คงที่ ขึ้นอยู่กับภาชนะที่บรรจุ, เรียกไฟซึ่งเกิดจากการจุดอะเซทิลีน
- ซบ ก. เอาหน้าฟุบแนบลงไป.
- บิ ก. ทำให้แตกออกหรือหลุดออกเป็นชิ้น ๆ ด้วยนิ้ว เช่น บิขนมปัง, แตกออกหรือหลุดออกด้วยอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น.
- วต วะตะ- น. พรต, ข้อปฏิบัติ; ความประพฤติ; การจำศีล, การบำเพ็ญทางศาสนา, การปฏิบัติ; ประเพณี, ธรรมเนียม. ( ป. วต; ส. วฺรต).
- วตะ วะตะ- น. พรต, ข้อปฏิบัติ; ความประพฤติ; การจำศีล, การบำเพ็ญทางศาสนา, การปฏิบัติ; ประเพณี, ธรรมเนียม. ( ป. วต; ส. วฺรต).
- ตะ ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
- ได น. มือ. ( ข. ).
- ดอ ควย จู๋ ไข่ นกเขา เจี๊ยว จ้าวโลก ดอกจำปี น้องชาย กระเจี๊ยว
- อี ๑ น. คำประกอบคำอื่นบอกให้รู้ว่าเป็นเพศหญิงหรือสัตว์ตัวเมีย เช่น อีสาว อีเหมียว, คำประกอบหน้าชื่อผู้หญิงที่มีฐานะต่ำกว่า,
- ก๊าซบูทาไดอีน ก๊าซบูทาเดียน ก๊าซบิวตะไดอีน
- ก๊าซบิวเทน บิวเทน
- ก๊าซบูทาเดียน ก๊าซบูทาไดอีน ก๊าซบิวตะไดอีน
- แตะได้ สัมผัส สัมผัสได้ เกิดจากประสาทสัมผัส เกี่ยวกับประสาทสัมผัส โดยการสัมผัส
- กรดเซบาซิก เซบาซิกแอซิก กรดเดคานีไดโออิก เดคานีไดโออิกแอซิด
- เซบาซิกแอซิก กรดเซบาซิก กรดเดคานีไดโออิก เดคานีไดโออิกแอซิด