ขนของตัวมิงค์ คือ

• ขนมิงค์

• ขน     ๑ น. สิ่งที่เป็นเส้นขึ้นตามผิวหนังคนและสัตว์ เช่น ขนตา ขนนก ขนเม่น และใช้ตลอดไปจนถึงที่ขึ้นบนผิวต้นไม้ ผลไม้ ใบไม้ และอื่น ๆ, ราชาศัพท์ว่า
• ขนของ     ขนย้าย
• นข     นะขะ- ( แบบ ) น. เล็บ, เล็บมือ, เล็บเท้า. ( ป. , ส. ).
• ขอ     ๑ น. ไม้หรือเหล็กที่งอ ๆ สำหรับชัก เกี่ยว แขวน หรือสับ, ตะขอ หรือ ตาขอ ก็เรียก. ๒ ก. พูดให้เขาให้สิ่งที่ต้องการ, วิงวอน. ๓ น.
• ของ     น. สิ่งต่าง ๆ. บ. แห่ง (ใช้สำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ครอบครอง).
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ตัว     ๑ น. รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ; ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า ๕ ตัว
• มิ     ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
• มิงค์     mustela vison
• ขนของตัวบีเวอร์    ขนบีเวอร์
• ใช้สําหรับขนของต่างๆ    รถสี่ล้อที่มีเครื่องยนต์หรือลากด้วยม้า
• ชั้นของตึก    ชั้นอาคาร
• ขนมเค้กเป็นชั้นของครีมวุ้นหรืออื่น ๆ    ขนมยัดใส้ที่มีเปลือกกรอบทำด้วยแป้งอบ ตัวพิมพ์ผสม นกกางเขน นกจำพวก pica pica พาย
• การกล้าแสดงความคิดเห็นของตน    การยืนกราน การยืนยันในความคิดตน
• ขนของสัตว์ดังกล่าว    สัตว์คล้ายนากจำพวก mustela