ขนมบ้าบิ่น คือ

• บ้าบิ่น

• ขน     ๑ น. สิ่งที่เป็นเส้นขึ้นตามผิวหนังคนและสัตว์ เช่น ขนตา ขนนก ขนเม่น และใช้ตลอดไปจนถึงที่ขึ้นบนผิวต้นไม้ ผลไม้ ใบไม้ และอื่น ๆ, ราชาศัพท์ว่า
• ขนม     ขะหฺนม น. ของกินที่ไม่ใช่กับข้าว มักปรุงด้วยแป้งหรือข้าวกับกะทิหรือน้ำตาล, ของหวาน, ทางเหนือเรียกว่า ข้าวหนม.
• นม     นะมะ- น. การนอบน้อม, การเคารพ, การไหว้. ( ป. ; ส. นมสฺ). ๑ น. ส่วนของร่างกาย อยู่บริเวณหน้าอก มี ๒ เต้า,
• บ้า     ๑ ว. เสียสติ, วิกลจริต, สติฟั่นเฟือน, หลงใหลหรือมัวเมาในสิ่งนั้น ๆ จนผิดปรกติ เช่น บ้ากาม บ้ายศ บ้าฟุตบอล;
• บ้าบิ่น     ๑ ว. มุทะลุ, หุนหันพลันแล่น, อวดกล้าทำการอย่างไม่มีสติยั้งคิด, บิ่น ก็ว่า. ๒ น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง
• บิ     ก. ทำให้แตกออกหรือหลุดออกเป็นชิ้น ๆ ด้วยนิ้ว เช่น บิขนมปัง, แตกออกหรือหลุดออกด้วยอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น.
• บิ่น     ก. แตกลิไปเล็กน้อย (ที่คม ที่แง่ หรือที่ยอด) เช่น มีดบิ่น ชามปากบิ่น. ว. บ้าอย่างหุนหันพลันแล่น, บ้าบิ่น ก็ว่า.
• ขนมบัวลอย    บัวลอย
• ขนมจีน    ขะหฺนม- น. อาหารชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งเป็นเส้นกลม ๆ คล้ายเส้นหมี่ กินกับน้ำยา น้ำพริก เป็นต้น.
• ขนมชั้น    n. ขนมหวานชนิดหนึ่ง ทำจากแป้งข้าวเหนียวและน้ำตาล และกะทิ นำไปนึ่งทีละน้อย เมื่อสุกสามารถลอกออกทีละชั้นได้ ตัวอย่างการใช้: ขนมชั้นปัจจุบันเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมมาก เช่นมีการทำเป็นดอกกุหลาบ
• ขนมน่ากิน    สิ่งดึงดูดใจ ของน่าทาน
• ขนมเส้น    (ถิ่น-พายัพ) น. ขนมจีน, ข้าวเส้น ก็เรียก.
• สาบขนุน    ดู ใบขนุน (๑).
• ขนมฉาบน้ำตาล    การปรุง
• ขนมเปียกปูน    น. ขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้าผสมกาบมะพร้าวเผาให้เป็นถ่านบดละเอียด ตั้งไฟกวนกับน้ำตาล กะทิ และน้ำปูนใส เมื่อสุกเทลงใส่ถาด ตัดเป็นชิ้น ๆ ให้เป็นรูปสี่เหลี่ยมด้านขนานที่มีด้านทั้ง ๔ ยาวเท่ากัน แต่