ขบเผาะ คือ

• ว. เรียกผลมะม่วงอ่อน ๆ ขนาดหัวแม่มือว่า มะม่วงขบเผาะ หมายเอาเสียงเวลาเอาฟันขบดังเผาะ; โดยปริยายเรียกวัยของเด็กหญิงที่เพิ่งเริ่มแตกเนื้อสาวว่า วัยขบเผาะ.

• ขบ     ๑ ก. เอาฟันเน้นเพื่อให้แตก เช่น ขบเมล็ดแตงโม, เอาฟันเน้นกัน เช่น ขบฟัน; กัด เช่น หมาใดตัวร้ายขบ บาทา. ( โลกนิติ );
• เผ     น. ชื่อการพนันชนิดหนึ่ง ใช้ไพ่ป๊อก มักเล่นกัน ๔ คน เจ้ามือแจกไพ่คว่ำ ๑ ใบแรก แล้วแจกไพ่หงายอีก ๔ ใบ ก็มี แจกไพ่หงายใบที่ ๒ และที่ ๓
• เผา     ก. ทำให้ร้อนให้สุกหรือให้ไหม้เป็นต้นด้วยไฟ เช่น เผาเหล็ก เผากล้วย เผาป่า, โดยปริยายหมายความว่า ทำให้ร้อน เช่น แดดเผา, ทำให้เร่าร้อน เช่น กิเลสเผา,
• เผาะ     ๑ ว. เปราะ; เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงหักไม้เปราะ เช่น ข้อเท้าข้อมือลั่นเผาะ น้ำตาร่วงเผาะ ๆ. ๒ น. ชื่อเห็ดชนิด Astraeus hygrometricus
• ผา     น. หินที่เขา เช่น หน้าผา เนินผา ผาลาด, ภูเขา เช่น เชิงผา, เรียกภูเขาด้านที่มีแผ่นหินตั้งชันว่า หน้าผา.
• วัยขบเผาะ    ว. วัยของเด็กหญิงที่เพิ่งเริ่มแตกเนื้อสาว.
• เผาะ ๆ    ว. เปราะ; เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงหักไม้เปราะ เช่น ข้อเท้าข้อมือลั่นเผาะ น้ำตาร่วงเผาะ ๆ.
• คนเผา    ตะเกียง สิ่งที่เผา หัวตะเกียง อุปกรณ์เผาไหม้
• ค่าเผา    (โบ) น. ค่าธรรมเนียมดูเงินโดยใช้วิธีเผาเงินตราเพื่อพิสูจน์.
• ดินเผา    n. วัสดุทำจากดินเหนียวและผ่านความร้อนสูงเพื่อทำให้แข็ง ตัวอย่างการใช้: เครื่องดินเผานั้นมีอยู่สองลักษณะคือเครื่องดินเผาชนิดไม่เคลือบและเคลือบ
• ผาเผือก    น. เขาไกรลาส.
• สิ่งที่เผา    คนเผา ตะเกียง หัวตะเกียง อุปกรณ์เผาไหม้
• เผาขน    ว. ในระยะประชิด เช่น ยิงเผาขน.
• เผาถ่าน    ก. เผาไม้จนสุกมีสีดำเพื่อใช้เป็นเชื้อเพลิง.
• เผาศพ    v. เผาผี, จัดการเผาหรือฝังศพผู้ตายตามประเพณี ชื่อพ้อง: ฌาปนกิจศพ, ปลงศพ ตัวอย่างการใช้: สัปเหร่ออย่างเขาเผาศพมาเป็นร้อยรายจนรู้สึกปลงตก

• กับ เพื่อนสาวนาย เอมี่ กำลังขบเผาะ