ขยันหมั่นเพียร คือ

• บากบั่น
  อุตสาหะ
  ซึ่งมีความพากเพียร
  ขยัน
  ขยันขันแข็ง
  ไม่ย่อท้อ
  ไม่เหนื่อย

• ขย     ขะยะ- ( แบบ ) น. ความสิ้นไป, ความเสื่อมไป, โดยมากใช้ในสมาส เช่น ขยธรรม อาสวักขยญาณ, ถ้าใช้โดด ๆ หรือเป็นคำท้ายสมาส เป็น ขัย เช่น อายุขัย. ( ป.
• ขยัน     ๑ ขะหฺยัน ก. ทำการงานอย่างแข็งขันไม่ปล่อยปละละเลย, ทำหรือประพฤติเป็นปรกติสม่ำเสมอ, ไม่เกียจคร้าน; แข็งแรง, เข้าที, เช่น
• ยัน     ๑ ก. ต้านไว้, ทานไว้, ดันไว้, เช่น ยันประตูไว้ไม่ให้ล้ม, ค้ำไว้ เช่น ถือไม้เท้ายันกาย, ดันตัวขึ้น เช่น เอามือยันตัวลุกขึ้นจากพื้น; จด เช่น
• หมั่น     ก. ขยัน, ทำหรือประพฤติบ่อย ๆ อย่างเป็นปรกติสม่ำเสมอ, เช่น หมั่นทำการบ้าน หมั่นมาหา.
• หมั่นเพียร     ขวนขวาย บากบั่น พยายาม มานะ มุมานะ อุตสาหะ เพียรพยายาม เพียร ขยัน ตัวเป็นเกลียว พากเพียร วิริยะ
• มั่น     ว. แน่, แน่นอน, เช่น ใจมั่น; แน่น เช่น จับให้มั่น.
• เพ     ก. พังทลาย.
• เพียร     น. ความบากบั่น, ความกล้าแข็ง. ก. พยายามจนกว่าจะสำเร็จ, บากบั่น. ( ส. วีรฺย; ป. วิริย).
• พี     ว. อ้วน, มักใช้เข้าคู่กับคำ อ้วน เป็น อ้วนพี. น. มัน.
• ความขยันหมั่นเพียร    ความอุตสาหะ ความขยันขันแข็ง
• ซึ่งขยันหมั่นเพียร    ซึ่งอุตสาหะ
• อย่างขยันหมั่นเพียร    อย่างบากบั่น อย่างพากเพียร อย่างอุตสาหะ อย่างไม่ท้อถอย
• ตัดเฉือนหรือขยี้จนเสียรูปเสียร่าง    กลิ้งให้เรียบ ทำให้บุบบู้บี้ ทำให้แหลกเหลว รีดน้ำออกจากผ้า
• ความหมั่นเพียร    ความพยายาม ความมานะ ความมุ่งมั่น ความวิริยะ ความอุตสาหะ ความเพียร
• ขยุ้มตีนหมา    น. ชื่อโรคผิวหนังชนิดหนึ่ง มีพิษอักเสบออกเป็นเม็ดผื่นดวง ๆ.

• ความขยันหมั่นเพียร เป็นบ่อเกิดแห่งความสำเร็จ
• ความขยันหมั่นเพียรของเราจะแสดงให้คุณสามารถนับบนเรา
• วูดชัคเป็นสัตว์ฟันแทะ ที่ขยันหมั่นเพียร
• ข้าไม่มั่นใจว่าข้าจะขยันหมั่นเพียร ครับ
• เสาะแสวงหา สมถะหรือขยันหมั่นเพียรผลลัพท์นั้นจะช่วยเจ้าได้
• มีความขยันหมั่นเพียรอย่างยิ่ง มีสติปัญญาดี มีความคิดริเริ่ม
• ฉันไม่คิดว่าเราควรหยุดขยันหมั่นเพียร
• ความขยันหมั่นเพียรของเราแสดงให้เห็นว่าคุณสามารถวางใจเราได้
• ความขยันหมั่นเพียรการบันทึกกิจกรรมทั้งหมดเช่นโทรการเข้าชม ฯลฯ
• แชมุงอึน นี่ขยันหมั่นเพียร จริงๆนะ