ขรุขระ คือ

• ขฺรุขฺระ
  ว. เป็นปุ่มเป็นแง่, ไม่เรียบราบ.

• รุ     ก. ระบายสิ่งที่ไม่ต้องการออกไป เช่น บริษัทรุคนงานเก่าออก พี่รุเสื้อผ้าให้น้อง.
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ขรี    ขฺรี ดู สักขี ๒.
• ความขรุขระ    ความไม่เรียบ
• ทำให้ขรุขระ    กลายเป็นขรุขระ กลายเป็นหยาบ ทำให้หยาบ
• ทําให้ขรุขระ    ทําให้หยาบกระด้าง ทําให้หยาบ
• มีผิวขรุขระ    ตะปุ่มตะป่ำ มีก้อนหินมาก มีพายุ แสบแก้วหู ไม่ไพเราะ
• ใบหน้าที่ขรุขระ    ใบหน้าที่เป็นรูๆ
• กักขระ    ทําตัวป่าเถื่อน
• อักขระ    อักขะหฺระ- น. ตัวหนังสือ. (ป.; ส. อกฺษร).
• ตัวอักขระ    ตัวอักษร ตัวหนังสือ ตัวเขียน
• กลายเป็นขรุขระ    กลายเป็นหยาบ ทำให้ขรุขระ ทำให้หยาบ
• ซึ่งใช้กับพื้นดินขรุขระ    ซึ่งไม่ใช้กับถนนสาธารณะ
• ขรม    ขะหฺรม ว. เอ็ดอึง, แซ่, (ใช้แก่เสียง).
• ขรัว    ขฺรัว น. คำเรียกภิกษุที่มีอายุมาก หรือที่บวชเมื่อแก่ หรือฆราวาสผู้เฒ่า. ว. เรียกคนที่มั่งมีว่า เจ้าขรัว.

• มันจึงถ่ายได้ราบรื่น แม้แต่ตอนรถวิ่งบนทางขรุขระ
• เรียบในส่วนที่เคยขรุขระ ดั่งเช่นความรักของสตรี
• มีคนพูดไว้ว่าคนเรามักจะหกล้มเมื่อเจอทางขรุขระ
• เกาะไว้ให้มั่นโอเคนี้อาจจะเป็นการบินแบบขรุขระ
• ที่นั่นมีภูเขาลูกใหญ่ ที่สร้างมาจากหินขรุขระสีดำ
• รัดเข็มขัดซะสมาชิกบายมอร์ นี่อาจจะขรุขระนิดหน่อย
• คนขี่มอเตอร์ไซค์ส่วนใหญ่ ชอบถนนขรุขระกันทั้งนั้น
• บนเส้นทางที่ขรุขระ แต่เธอไม่จำเป็นต้องเดินต่อ
• และใช่ วันนี้ควรจะมันส์ เหมือนถูกับดิลโด้ผิวขรุขระ
• นี่มันเป็นส่วนที่ขรุขระของมัน มันดีสำหรับคุณ