ขล้ง คือ
ขฺล้ง
(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. เผลอไผล, หลง ๆ ลืม ๆ, เช่น แก่มากจนขล้ง.
ว. ฟุ้งไป, กระจายไป, เช่นกลิ่นขล้งไปทั้งห้อง.
- ขลัง ขฺลัง ว. มีกำลังหรืออำนาจที่อาจบันดาลให้เป็นไปได้, มีอำนาจศักดิ์สิทธิ์ที่เชื่อกันว่า อาจบันดาลให้สำเร็จได้ดังประสงค์. น. สิ่งศักดิ์สิทธิ์ เช่น ในนั้นปูอิฐวางขลัง. (สิบสองเดือน).
- ขลึง ขฺลึง (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. เล่น เช่น พูดขลึง ว่า พูดเล่น.
- ของขลัง น. ของที่มีอำนาจศักดิ์สิทธิ์ที่เชื่อกันว่าอาจบันดาลให้สำเร็จได้ดังประสงค์.
- ขลู ขฺลู ดู ขลู่.
- ขลู่ ขฺลู่ น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Pluchea indica (L.) Less. ในวงศ์ Compositae มักขึ้นเป็นหมู่ตามชายทะเล ใบรูปไข่ขอบจักห่าง ๆ ใช้ทำยาได้ ดอกสีม่วงอ่อน, ขลู ก็เรียก.
- ขลุ่ยสั้นชนิดหนึ่ง ขลุ่ยผิว
- ความขลัง n. ความมีกำลังหรืออำนาจที่อาจบันดาลให้เป็นไปได้, มีอำนาจศักดิ์สิทธิ์ที่เชื่อกันว่า อาจบันดาลให้สำเร็จได้ดังประสงค์ ชื่อพ้อง: ความศักดิ์สิทธิ์ ตัวอย่างการใช้: เมื่อจะรดน้ำมนต์เพื่อความขลั
- สุนัขล่าสัตว์พันธุ์หนึ่ง ผู้รบกวน ผู้วิ่งแข่งระยะไกล เหยี่ยวจำพวก citrus
- เกี่ยวกับอาคมขลัง เกี่ยวกับเวทย์มนต์
- ขลุกขลัก ว. ติดกุกกักอยู่ในที่แคบ, ติดขัด, ไม่สะดวก, เสียงดังอย่างก้อนดินกลิ้งอยู่ในหม้อหรือในไห.
- ขลุกขลิก น. เครื่องเล่นการพนันชนิดหนึ่ง ใช้ลูกเต๋า ๓ ลูกใส่จาน มีฝาครอบเขย่าแล้วเปิดออกมานับแต้ม, เต๋าเขย่า ก็เรียก; เรียกแกงเผ็ดที่มีน้ำน้อยและข้น เช่นแกงฉู่ฉี่หรือพะแนงเป็นต้นว่า แกงขลุกขลิก หรือ แกงมีน้ำข
- ขลุกขลุ่ย ว. ง่วนอยู่, คลุกคลีอยู่; (ถิ่น-ปักษ์ใต้) สบาย เช่น นอนหลับขลุกขลุ่ย ว่า นอนหลับสบาย.
- เครื่องรางของขลัง ของดี ของขลัง เครื่องราง
- ขลบ ขฺลบ (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. สลบ.
- ขลม ขฺลม (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ขนม.
มือถือ