ขวัญเกี่ยง คือ
- ว. ขวัญร้าย เช่น ขวัญเกี่ยงได้เป็นดี. (ม. คำหลวง สักบรรพ).
- ขวัญ ขฺวัน น. ผมหรือขนที่ขึ้นเวียนเป็นก้นหอย; มิ่งมงคล, สิริ, ความดี, เช่น ขวัญข้าว ขวัญเรือน; สิ่งที่ไม่มีตัวตน
- เก ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
- เกี่ยง ก. อาการที่ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมทำเพราะกลัวจะเสียเปรียบกันเป็นต้น.
- กี ดู กาบกี้ .
- กี่ ๑ น. เครื่องทอผ้า, เครื่องเย็บสมุด; ที่ตั้งพระกลดหรือพระแสงง้าวเป็นต้น. ๒ ว. คำประกอบหน้าคำอื่น หมายความว่า เท่าไร เช่น กี่วัน กี่บาท,
- ี่ ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
- ยง ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
- ขวัญเมือง ๑ น. ยอดกำลังใจของเมือง. ๒ น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
- ขวัญเสีย v. กลัวจนไม่ได้สติ , , ชื่อพ้อง: เสียขวัญ, ขวัญหาย, ขวัญบิน, ใจหาย+G118 ตัวอย่างการใช้: ทหารขวัญเสียเมื่อหัวหน้าได้รับบาดเจ็บ
- บุญเก่า n. คุณงามความดีที่ได้เคยสร้างมา ตัวอย่างการใช้: ถ้าเขายังมีบุญเก่าอยู่บ้างก็อาจช่วยผ่อนหนักให้เป็นเบาได้
- ผู้ชำนาญเกี่ยวกับเสียง ผู้ชำนาญทางโสตศาสตร์
- เขวี้ยง v. เอี้ยวตัวเบี่ยงแขนไปทางหลังแล้วซัดสิ่งที่อยู่ในมือออกไปโดยแรง , ชื่อพ้อง: ขว้าง, โยน, ปา ตัวอย่างการใช้: เด็กชายกลุ่มใหญ่บิก้อนดินแห้งข้างคันนาเขวี้ยงลงน้ำดังจุ๋มจ๋อมกันอย่างสนุกสนาน
- กินบุญเก่า (สำ) ก. ได้รับผลแห่งความดีที่ทำไว้แต่ปางก่อน (มักใช้เป็นสำนวนอุปมาแก่คนที่นอนกินนั่งกินสมบัติเก่า).
- โครงแขวนตะเกียง ธงสามเหลี่ยมหรือธงปลายเรียวบนเสา โคมกิ่ง โคมระย้า
- เขวี้ยงทิ้ง ขว้างทิ้ง ปาทิ้ง โยนทิ้ง กําจัด ทิ้ง โละ