ขว้างกา คือ

• น. เรียกไม้ชนิดหนึ่งที่เสี้ยมหัวท้ายให้แหลมใช้เป็นอาวุธ.

• ขว้าง     ขฺว้าง ก. เอี้ยวตัวเบี่ยงแขนไปทางหลังแล้วซัดสิ่งที่อยู่ในมือออกไปโดยแรง.
• ว้า     ๑ อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกไม่พอใจหรือผิดจากที่คาดไว้เป็นต้น. ว. คำออกเสียงลงท้ายประโยคแสดงความสงสัยหรือปลอบใจเป็นต้น เช่น หายไปไหนว้า
• ว้าง     ว. เปล่า, ว่าง.
• งก     ๑ ก. แสดงอาการอยากได้หรือไม่อยากเสียจนเกินควร. ว. มีอาการสั่นอย่างคนแก่หรืออย่างกลัวหรืออย่างหนาวมาก. ๒ น.
• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การขวางกั้น    การขัดขวาง การกีดขวาง
• ขวางกัน    ทแยงกัน เป็นรูปกากบาทหรือรูปกางเขน เป็นรูปกางเขน ไขว้กัน
• ขวางกั้น    กีดกัน ขัดขวาง สกัดกั้น กัน กั้น กีดกั้น กีดขวาง ขวางทาง กีดขวางเส้นทางไม่ให้เดินทางผ่านไปได้
• ขว้างกลับ    โยนกลับ
• อย่างกีดขวาง    อย่างคัดค้าน อย่างเป็นอุปสรรค
• การกระโดดข้ามสิ่งกีดขวาง    การกระโดดค้ําถ่อ
• การให้แสงผ่านสิ่งกีดขวาง    การฉายแสง การให้แสงอย่างต่อเนื่อง การให้แสงเป็นระยะ ความเข้มข้นของแสง
• ขัดขวางการหายใจ    ทำให้หอบ รู้สึกอึดอัดเพราะไม่มีอากาศพอเพียง สำลัก หายใจไม่ออก
• สิ่งที่ขัดขวางการแต่งงาน    การต้านทาน ความบกพร่องในการพูด คัดค้าน อุปสรรค
• กินทิ้งกินขว้าง    v. กินอย่างสุรุ่ยสุร่าย ตัวอย่างการใช้: ในช่วงสงครามข้าวสารเป็นสิ่งที่มีราคาแพงไม่ใช่ของหาง่ายที่จะกินทิ้งกินขว้าง

• โปรดิวเซอร์บอกให้ฉันแต่งตัวเร็วๆ แถมขว้างกางเกงฉันอีก !
• พวกผู้หญิงขว้างกางเกงใน และกุญแจให้ผม
• ท่านต้องขัดขว้างการกระจายกำลังของฮองบินดอง ต่อต้านการรวมตัวของพวกมัน