ของซื้อขาย คือ
"ของซื้อขาย" การใช้"ของซื้อขาย" อังกฤษ"ของซื้อขาย" จีน
- สินค้า
ข้าวของ
ของซื้อของขาย
- ขอ ๑ น. ไม้หรือเหล็กที่งอ ๆ สำหรับชัก เกี่ยว แขวน หรือสับ, ตะขอ หรือ ตาขอ ก็เรียก. ๒ ก. พูดให้เขาให้สิ่งที่ต้องการ, วิงวอน. ๓ น.
- ของ น. สิ่งต่าง ๆ. บ. แห่ง (ใช้สำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ครอบครอง).
- อง น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
- ซื้อ ก. เอาเงินตราแลกกับสิ่งของ.
- ซื้อขาย ( กฎ ) น. ชื่อสัญญาซึ่งบุคคลฝ่ายหนึ่ง เรียกว่า ผู้ขาย โอนกรรมสิทธิ์แห่งทรัพย์สินให้แก่บุคคลอีกฝ่ายหนึ่ง เรียกว่า ผู้ซื้อ
- ขา ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
- ขาย ก. เอาของแลกเงินตรา, โอนกรรมสิทธิ์แห่งทรัพย์สินให้แก่กันโดยตกลงกันว่าผู้รับโอนจะใช้ราคาแห่งทรัพย์สินนั้น มีหลายลักษณะ คือ
- ของซื้อของขาย สินค้า ข้าวของ ของซื้อขาย ผลิตภัณฑ์
- ตกลงซื้อขาย ค้าขาย ทําความตกลง ติดต่อธุรกิจ ทําการติดต่อ
- การตกลงซื้อขาย การซื้อขาย การตกลง การทําความตกลง ข้อตกลง ข้อสัญญา สัญญา การตกลงราคา การติดต่อธุรกิจ
- สั่งซื้อของด้วยใบสั่งซื้อ ออกใบสั่งซื้อสินค้า
- การเกลี้ยกล่อมเพื่อขายของ การชักชวนอย่างสุภาพ
- มือข้างซ้าย มือซ้าย
- ซึ่งซื้อขายกันโดยตรง ไม่ต้องผ่านตลาดหลักทรัพย์ ไม่ต้องมีใบสั่งแพทย์
- ทําการตกลงซื้อขาย ค้าขาย
ประโยค
- ของซื้อขายหุ้นที่ผิดกฏเกณฑ์ ของบริษัทเบเลอร์ซิมม์เมื่อปีกลาย