ของสูงค่า คือ

• ของมีค่า
  เพชรพลอย

• ขอ     ๑ น. ไม้หรือเหล็กที่งอ ๆ สำหรับชัก เกี่ยว แขวน หรือสับ, ตะขอ หรือ ตาขอ ก็เรียก. ๒ ก. พูดให้เขาให้สิ่งที่ต้องการ, วิงวอน. ๓ น.
• ของ     น. สิ่งต่าง ๆ. บ. แห่ง (ใช้สำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ครอบครอง).
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• สู     ๑ ( วรรณ ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. ( ตะเลงพ่าย ). ๒ ( โบ ) ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
• สูง     ว. มีระยะที่วัดตรงขึ้นไปตามแนวตั้งฉากกับพื้น เช่น ต้นไม้สูง ภูเขาสูง; เหนือระดับปรกติ เช่น อุณหภูมิสูง ไข้สูง ความสามารถสูง; แหลม เช่น เสียงสูง,
• สูงค่า     ว. มีค่ามาก เช่น แจกันลายครามใบนี้สูงค่ามากเพราะเป็นสมบัติตกทอดมาหลายชั่วอายุคนแล้ว, มีค่าสูง, มีราคาสูง, เช่น แหวนเพชรวงนี้สูงค่ามาก.
• ค่า     น. มูลค่าหรือราคาของสิ่งใด ๆ ทั้งที่เป็นรูปธรรมและนามธรรม ที่มีประโยชน์ในทางใช้สอย แลกเปลี่ยน หรือทางจิตใจเป็นต้น บางอย่างก็ประเมินเป็นเงินได้
• เจ้าของคลังสินค้า    คนขายของ ผู้ดูแลคลังสินค้า เจ้าของร้าน เจ้าหน้าที่ควบคุมพัสดุของทหาร
• ของยิ่งค่า    ของล้ําค่า
• แผงคอของสิงโตหรือม้า    แผงขนบนคอสัตว์ แผงคอสัตว์
• ของสดของคาว    น. ของกินที่ประกอบด้วยเนื้อสัตว์ทั้งสุกและดิบ.
• ชนิดของคํา    ประเภทของคํา
• คนชั้นต่ําสุดของสังคม    เด็กสลัม
• ชนชั้นของสังคม    การจมทับถมกันเป็นชั้น การเกิดเป็นชั้น ๆ การแบ่งออกเป็นชั้น ๆ ลักษณะเป็นชั้น ๆ
• สิ่งสูงค่า    สิ่งล้ําค่า สิ่งล้ําเลิศ