ขอบภาชนะ คือ

• การพูดทะลึ่งหรืออวดดี
  สิ่งหรือส่วนที่คล้ายริมฝีปาก

• ขอ     ๑ น. ไม้หรือเหล็กที่งอ ๆ สำหรับชัก เกี่ยว แขวน หรือสับ, ตะขอ หรือ ตาขอ ก็เรียก. ๒ ก. พูดให้เขาให้สิ่งที่ต้องการ, วิงวอน. ๓ น.
• ขอบ     ๑ น. ริมรอบ เช่น ขอบโต๊ะ, ริมที่ยกให้สูงขึ้นโดยรอบ เช่น ขอบสระ ขอบถนน. ๒ ก. ทดแทน, ตอบ, รับ, เช่น ขอบแต่ขอมสักตั้ง. ( ตะเลงพ่าย ),
• อบ     ก. ปรุงกลิ่นด้วยควันหรือรมด้วยกลิ่นในที่ที่ควันหรือกลิ่นกระจายออกไปไม่ได้; ทำให้ร้อนหรือสุกด้วยไอน้ำหรือไอไฟในที่ที่ความร้อนออกไม่ได้;
• ภา     น. แสงสว่าง, รัศมี. ( ป. , ส. ).
• ภาชนะ     พาชะนะ, พาดชะนะ น. เครื่องใช้จำพวกถ้วยโถโอชามหม้อไหเป็นต้น สำหรับใส่สิ่งของ. ( ป. , ส. ).
• ชน     ๑ ก. โดนแรง ๆ เช่น รถยนต์ชนต้นไม้, ชิดจนติด เช่น ตั้งตู้ชนฝา; บรรจบ เช่น ชนขวบ; ให้ต่อสู้กัน เช่น ชนโค ชนไก่. น.
• ชนะ     ๑ ชะ- ก. ทำให้อีกฝ่ายหนึ่งพ่ายแพ้. ๒ ชะ- น. ชื่อกลองชนิดหนึ่ง รูปเหมือนกลองแขก ใช้ตีด้วยไม้ ใช้เฉพาะในงานหลวง.
• นะ     ๑ ว. คำประกอบท้ายคำอื่น บอกความเป็นเชิงอ้อนวอน บังคับตกลง หรือเน้นให้หนักแน่น เป็นต้น เช่น อยู่นะ ไปละนะ. ๒ น.
• ภาชนะเคลือบ    สิ่งเคลือบ เคลือบฟันซึ่งเป็นสารที่แข็งที่สุดของร่างกาย
• ภาชนะใส่ของ    หีบบรรจุ
• ภาชนะเคลือบเครื่องเคลือบ    กะละมัง
• ฝาปิดภาชนะ    ฝา ฝาครอบ ที่ครอบ ฝาปิด หนังตา เปลือกตา
• ภาชนะก้นตื้น    ตะกร้า ภาชนะมีหูจับสําหรับใส่ถ่านหินในเตาผิง
• ภาชนะทอง    ชุดภาชนะทอง
• ภาชนะปลูก    กระถางดอกไม้ กระถางต้นไม้