ขากเสลด คือ

• ขาก
  ขากถุย
  ขากน้ําลาย
  ขากเสมหะ
  ถุย
  ไอออก

• ขา     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
• ขาก     ๑ ก. อาการที่ทำให้เสมหะเป็นต้นในลำคอหลุดออก มักมีเสียงดังเช่นนั้น. ๒ ( โบ ) ก. ภูมิใจ เช่น ความยินลากขากดีจะมีไหน. ( อภัย ). (ไทยใหญ่).
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสล     -ละ-, -ลา น. ภูเขา, หิน. ว. เต็มไปด้วยหิน. ( ป. ; ส. ไศล).
• เสลด     สะเหฺลด น. เสมหะ, เมือกที่ออกจากลำคอ ทรวงอก และลำไส้. ( เทียบ ส. เศฺลษฺม).
• สลด     สะหฺลด ก. สังเวชใจ, รู้สึกรันทดใจ; เผือด, ถอดสี, เช่น หน้าสลด; เฉา, เหี่ยว, (ใช้แก่ใบไม้ดอกไม้ซึ่งขาดน้ำเลี้ยงหรือถูกความร้อน) เช่น
• ลด     ก. น้อยลง ต่ำลง หรือทำให้น้อยลงต่ำลงกว่าที่มีอยู่เป็นอยู่แต่เดิม เช่น น้ำลด ลดโทษ ลดราคา ลดน้ำหนัก ไข้ลด ลดธงลงจากเสา, ผ่อนลง เช่น ลดฝีเท้า
• สลักเสลา    -สะเหฺลา ก. สลักให้เป็นลวดลายเรียบร้อยสวยงาม เช่น เสียเวลานั่งสลักเสลาผักครึ่งวันกว่าจะได้ลงมือทำกับข้าว สลักเสลาเสาหินเป็นลายเทพนม.
• ขากเสมหะ    ถุยน้ําลาย ถ่มน้ําลาย บ้วนน้ําลาย ขาก ขากถุย ขากน้ําลาย ขากเสลด ถุย ไอออก
• เสลดพังพอน    น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Barleria lupulina Lindl. ในวงศ์ Acanthaceae มีหนามแหลมสีแดงตามข้อ เส้นกลางใบสีแดง ดอกสีเหลือง ออกเป็นช่อตามปลายกิ่ง.
• เสลดหางวัว    น. เมือกข้นเหนียวที่ตีขึ้นมาจุกที่คอและปิดหลอดลม ทำให้หายใจไม่ออก, เสลดหางงัว ก็เรียก.
• นําเสนอขายมากเกินไป    พยายามใช้วิธีต่างๆ เพื่อขายได้มากเกินไป
• น่าสลด    น่าสลดหดหู่ น่าหดหู่ น่าเศร้า
• สลดใจ    ก. รู้สึกเศร้าใจแกมสังเวช, รู้สึกหดหู่ใจ, เช่น ข่าวแผ่นดินไหวคนตายเป็นหมื่น ๆ ฟังแล้วสลดใจ เห็นสุนัขถูกรถทับตาย รู้สึกสลดใจ.
• หน้าสลด    น. หน้าแสดงความเศร้าเสียใจ.