ขาว คือ

• ๑
  น. สีชนิดหนึ่งเหมือนสำลี.
  ว. มีสีอย่างสำลี, โดยปริยายหมายความว่า แจ่มแจ้ง, สะอาดบริสุทธิ์, ปราศจากมลทิน.
  ๒
  น. เทียนขาว. (ดู เทียนขาว).

• ขา     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
• กดขาว    ดู กดเหลือง.
• ขมิ้นขาว    น. ชื่อไม้ล้มลุกในสกุล Curcuma ในวงศ์ Zingiberaceae เหง้าสีขาวอมเหลืองอ่อน ใช้เป็นผัก.
• ขายาว    กางเกงขายาว
• ขาวจั๊วะ    ขาวสนิท
• ขาวจีบ    น. ชื่อส้มโอพันธุ์หนึ่ง ผลขนาดส้มโอพันธุ์ขาวใหญ่ แต่แป้นกว่า.
• ขาวซีด    1) adj. ที่ขาวโดยไม่มีเลือดฝาด , , ตัวอย่างการใช้: ฉันมองเห็นหน้าอันขาวซีดของเขาแล้วใจไม่ค่อยดี กลัวเขาจะเป็นอะไรไปอีก 2) v. ขาวโดยไม่มีเลือดฝาด ตัวอย่างการใช้: หน้าของเขาข
• ขาวผ่อง    adj. ที่มีสีขาวสดใส ชื่อพ้อง: ผ่อง, ขาวนวล คำตรงข้าม: ดำปี๋ ตัวอย่างการใช้: ผู้เข้าประกวดที่มีผิวขาวผ่องและเรียบเนียนเท่านั้นที่จะได้รางวัลนางงามผิวเนียน
• ขาวม้า    น. ชื่อเรียกผ้าฝ้ายทอเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า มักมีลายตาหมากรุก ใช้ผลัดอาบน้ำหรือเคียนพุงเป็นต้น เรียกว่า ผ้าขาวม้า, (ปาก) ผ้าขะม้า.
• ขาวหิมะ    ขาวบริสุทธิ์ มีหิมะ สวมเสื้อขาว สีเผือก หงอก ใส่นมหรือครีม ไม่ได้เขียนอะไร
• คนขาว    ฝรั่งตาน้ำขาว
• ซีดขาว    ค่อนข้างขาว ค่อนข้างขาวเผือก
• ดินขาว    น. ดินเหนียวบริสุทธิ์ที่มีไฮเดรเตดอะลูมิเนียมซิลิเกตเป็นองค์ประกอบสำคัญ ปรกติมีสีขาว ใช้ทำเครื่องเคลือบดินเผา.
• ตกขาว    น. โรคระดูขาว, มุตกิด ก็เรียก.
• ตาขาว    ว. แสดงอาการขลาดกลัว.

• ให้กับเด็กชายผู้ซึ่งให้สัญญากับคุณปู่ของเขาว่า
• ผมอยากจะสู้อย่างขาวสะอาดและตรงไปตรงมานับแต่นี้
• เขาบอกว่าจะไปเปิดโปงต่อพ่อแม่ของเขาว่าเขาติดยา
• เขาถึงกับโทรบอกภรรยาของเขาว่าแดซองจะเลิกทำโชว์
• เขาวิตกกังวลและก็หันไปใช้ความรุนแรงกับนักเรียน
• นายเรียกรถมาที่นี่ บอกเขาว่า มีจนท.เจ็บ เดี๋ยวนี้
• เอาล่ะมาต่อกันที่ไอ้ขาวเผือกไอริชหน้าโง่นี่กัน
• เมื่อเขาอายุเก้าขวบเขาวิ่งหนีออกมาจากการต่อสู้
• และคุณจะไม่ไปกับเพื่อนนักเลงชาวผิวขาวของคุณอีก
• ผมหมายถึง คุณเรียกสีผิวของคุณ ว่า ขาวเผือกไม่ได้