ขึ้นชื่อลือนาม คือ

• มีชื่อเสียง
  เลื่องลือ

• ขึ้น     ๑ ก. ไปสู่เบื้องบน เบื้องสูง หรือ เบื้องหน้า, ไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับลง; เพิ่มหรือทำให้เพิ่ม เช่น ขึ้นราคา ขึ้นภาษี ราคาขึ้น ภาษีขึ้น;
• ขึ้นชื่อ     ก. ลือชื่อ, เอ่ยถึงบ่อย ๆ; ยกขึ้นมาอ้าง เช่น อย่ามาขึ้นชื่อฉัน.
• ชื่อ     น. คำที่ตั้งขึ้นสำหรับเรียกคน สัตว์ สถานที่ และสิ่งของโดยทั่ว ๆ ไปหรือโดยเฉพาะเจาะจง.
• ลือ     ก. พูดกันทั่วไป แต่ยังไม่มีอะไรยืนยันได้แน่นอน เช่น เขาลือว่าจะเกิดเหตุที่ท่าน้ำ, (โบราณ ใช้ ฦๅ). ( ข. ).
• ลือนาม     ขึ้นชื่อลือชา ระบือ ลือชา ลือชาปรากฏ ลือชื่อ ลือเลื่อง เลื่องชื่อ เลื่องลือ โด่งดัง
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• นา     ๑ น. พื้นที่ราบทำเป็นคันกั้นน้ำเป็นแปลง ๆ สำหรับปลูกข้าวเป็นต้น, พื้นที่มีลักษณะคล้ายนาสำหรับทำประโยชน์อื่น ๆ เรียกตามสิ่งที่ทำ เช่น นาเกลือ
• นาม     นามมะ- น. ชื่อ, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระนาม; คำชนิดหนึ่งในไวยากรณ์ สำหรับเรียกคน สัตว์ และสิ่งของต่าง ๆ; สิ่งที่ไม่ใช่รูป คือ จิตใจ, คู่กับ รูป. ( ป.
• ขึ้นชื่อลือชา    มีชื่อเสียง เลื่องลือ ระบือ ลือชา ลือชาปรากฏ ลือชื่อ ลือนาม ลือเลื่อง เลื่องชื่อ โด่งดัง
• ขันชะเนาะ    ก. บิดลูกชะเนาะให้ตึง.
• ข่มนาม    ก. ทำพิธีข่มชื่อศัตรูก่อนยกทัพ.
• ความเลืองชื่อลือนาม    ความรุ่งโรจน์ บารมี เกียรติศักดิ์
• อนามัย    น. ความไม่มีโรค, สุขภาพ. ว. เกี่ยวกับสุขภาพ, ถูกสุขลักษณะ, เช่น ข้าวอนามัย กรมอนามัย, (ปาก) สะอาดปราศจากสารพิษเจือปน เช่น ผักอนามัย. (ป., ส.).
• อนามิกา    (ราชา) น. นิ้วนาง.
• ความอ่อนช้อย    ความนิ่มนวล ความสง่างาม ความหรูหรา ความเป็นผู้ดี