ขึ้นพลับพลา คือ

• น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

• ขึ้น     ๑ ก. ไปสู่เบื้องบน เบื้องสูง หรือ เบื้องหน้า, ไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับลง; เพิ่มหรือทำให้เพิ่ม เช่น ขึ้นราคา ขึ้นภาษี ราคาขึ้น ภาษีขึ้น;
• นพ     นบ, นบพะ- ว. เก้า (ใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น). ( ป. นว; ส. นวนฺ).
• พล     พน, พนละ-, พะละ- น. กำลัง, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น พระทศพล อันเป็นพระนามพระพุทธเจ้า หมายความว่า ทรงมีพระญาณอันเป็นกำลัง ๑๐ ประการ มี ฐานาฐานญาณ
• พลับ     พฺลับ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Diospyros malabarica Kostel. var. siamensis (Hochr.) Phengklai ในวงศ์ Ebenaceae คล้ายตะโก ผลกินได้, มะพลับ ก็เรียก.
• พลับพลา     -พฺลา น. ที่ประทับชั่วครั้งคราวสำหรับรับรองพระเจ้าแผ่นดินและพระบรมราชวงศ์ชั้นสูง.
• ลับ     ๑ ก. ถูให้คม เช่น ลับมีด. ๒ ว. ที่อยู่ในที่พ้นตา, ที่อยู่ในที่ซึ่งแลไม่เห็น, เช่น ที่ลับ ประตูลับ หายลับ, ที่ปกปิดหรือควรปกปิด เช่น ความลับ
• ลา     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus asinus ในวงศ์ Equidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับม้า รูปร่างคล้ายม้าแต่ตัวเล็กกว่า หูยาว ปลายหางเป็นพู่
• ขับพล    ก. ยกทัพ, เคลื่อนกองทัพเข้าโจมตีข้าศึก.
• ขุนพล    น. แม่ทัพ.
• จับพลาด    เกาะพลาด
• พลับพลึง    -พฺลึง น. ชื่อไม้ล้มลุกมีหัวชนิด Crinum asiaticum L. ในวงศ์ Amaryllidaceae ใบยาวใหญ่เป็นกาบ หัวมีพิษ ดอกสีขาว กลิ่นหอม.
• การนับพลาด    การนับผิด
• เวลาฉับพลัน    การกระพริบตา การขยิบตา การส่องแสงระยิบระยับ ชั่วพริบตา พริบตาเดียว ระยะเวลาที่สั้นมาก ระยะเวลาอันสั้น เสี้ยววินาที ในฉับพลัน
• พลับพลาที่ประทับ    พลับพลา
• ขุนพลนักเตะ    นักเตะ ขุนพลแข้ง นักฟุตบอล นักกีฬาฟุตบอล