ขุ่น คือ

• ว. มีลักษณะมัว ไม่ใส ไม่ชัดเจน.

• ขัน    ๑ น. ภาชนะสำหรับตักหรือใส่น้ำ มีหลายชนิด. ๒ ก. ทำให้ตึงหรือให้แน่นด้วยวิธีหมุนกวดเร่งเข้าไป เช่น ขันชะเนาะ ขันเกลียว. ว. แข็งแรง, กล้าหาญ, เช่น กูนี้คนขัน จะขามคนใด. (สมุทรโฆษ). ๓ ก. อาการร้องอย่างห
• ขั้น    น. ชั้นที่ทำลดหลั่นกันเป็นลำดับ เช่น ขั้นบันได; ลำดับ, ตอน, เช่น ในขั้นนี้.
• ขึ้น    ๑ ก. ไปสู่เบื้องบน เบื้องสูง หรือ เบื้องหน้า, ไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับลง; เพิ่มหรือทำให้เพิ่ม เช่น ขึ้นราคา ขึ้นภาษี ราคาขึ้น ภาษีขึ้น; เริ่ม เช่น ขึ้นหนุ่ม ขึ้นบรรทัดใหม่; เอาเข้าไว้เป็นหลักฐ
• ขืน    ก. ยั้งไว้หรือบังคับไว้ไม่ให้เป็นไปตาม เช่น ขืนตัว ขืนเรือ; ไม่ควรทำแต่ยังกล้าทำ เช่น ขืนกิน ขืนสู้, ไม่ยอมทำตาม เช่น ขืนคำสั่ง.
• ขื่น    ๑ ว. รสฝาดเฝื่อนชวนให้คลื่นไส้ ไม่ชวนกิน; (ถิ่น-พายัพ) ฉุน. ๒ น. มะเขือขื่น. (ดู มะเขือ).
• ขุน    ๑ น. ผู้เป็นใหญ่, หัวหน้า, บรรดาศักดิ์ข้าราชการรองจากหลวงลงมา เช่น ขุนวิจิตรมาตรา; เรียกหมากรุกตัวสำคัญที่สุด. ว. ใหญ่ เช่น ขุนเขา. ๒ ก. ให้อาหารแก่สัตว์เลี้ยง, โดยปริยายหมายถึงเลี้ยงดูอย่างดี.
• ข่น    ทึม หมอง ไม่ใส
• ข้น    ว. ลักษณะของเหลวที่มีการรวมตัวกันแน่นเข้า, ไม่ใส; มีน้อยลงไป, งวด.
• นัข    (กลอน) น. เล็บ, นิ้วมือ เช่น ทศนัข. (ป., ส. นข).
• ขุนไม่ขึ้น    (สำ) ว. เลี้ยงไม่เชื่อง มีแต่เนรคุณ.
• กุขึ้น    ออกอุบาย
• ขัดกัน    v. ไม่ลงรอยกันหรือมีความเห็นกันไปคนละทาง ชื่อพ้อง: ทะเลาะ, ขัดแย้ง, ปะทะ, ไม่ลงรอย คำตรงข้าม: เข้ากันได้ ตัวอย่างการใช้: เธอกับเขาขัดกันเป็นประจำ
• ขัดขืน    ก. ไม่ประพฤติตาม, ไม่ทำตาม.
• ขัดฟัน    ถูฟัน สีฟัน แปรงฟัน
• ขัดมัน    ทําให้มัน ทําให้เกลี้ยงเกลา ขัดเงา

• พวกเค้าต่างขุ่นเคืองใจที่ไม่อาจรีบขึ้นเขาซงซัว
• ร่างกายและจิตวิญญาณของเขาขุ่นเคืองใจกับผลลัพธ์
• ซึ่งเราได้มันอยู่แล้ว จนกระทั่งเธอกวนน้ำให้ขุ่น
• เพิ่มความขุ่นเคือง ผิดหวังและสิ่งต่างๆแก่บริษัท
• เจสซี่ ฉันว่าบัวไม่ให้ช้ำ น้ำไม่ให้ขุ่นดีกว่านะ
• เธอยอมให้ข้าสวมกอด ทั้งๆที่ ในใจยังขุ่นเคืองข้า
• ไม่ใช่ความขุ่นเคือง แต่เป็นความระแวดระวัง ขอรับ
• หนูคนนี้ จะทำให้น้ำที่ขุ่นมัว กลับมาใสเหมือนเดิม
• เจ้าต้องไม่มีความขุ่นเคืองใดๆ ต่อพูยอ หรือฝ่าบาท
• ถึงข้าจะต้องอยู่กับ ความขุ่นแค้นเพราะต้องลาออก