ข้างตีน คือ

• (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ทิศเหนือ.

• ข้า     ๑ น. บ่าวไพร่, คนรับใช้. ๒ ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด พูดกับผู้ที่เสมอกันอย่างเป็นกันเองหรือผู้ใหญ่พูดกับผู้น้อย, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
• ข้าง     น. เบื้อง เช่น ข้างหน้า ข้างหลัง; ส่วน เช่น ข้างหัว ข้างท้าย; ฝ่าย เช่น ข้างไหน ข้างนี้; สีข้าง เช่น เอาข้างเข้าถู. บ. ใกล้, ริม, เช่น
• ตี     ก. เอามือหรือไม้เป็นต้นฟาดหรือเข่นลงไป เช่น ตีเด็ก ตีดาบ, ตบเบา ๆ เช่น นอนตีพุง; บุให้เข้ารูป เช่น ตีขัน ตีบาตร; แผ่ให้แบน เช่น ตีทอง;
• ตีน     ๑ น. อวัยวะส่วนล่างสุดของคนหรือสัตว์ นับตั้งแต่ใต้ข้อเท้าลงไป สำหรับยืนหรือเดินเป็นต้น,
• ข้างต้น    det. ที่กล่าวถึงมาก่อน ตัวอย่างการใช้: สิ่งที่กล่าวข้างต้นต้องนำไปปฏิบัติจึงจะสามารถได้ผลสำเร็จตามต้องการ
• ข้างตก    (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ทิศตะวันตก.
• ทางตัน    1) n. ทางที่ไม่มีทางออก ชื่อพ้อง: สุดถนน, สุดทาง ตัวอย่างการใช้: สุดซอยถนนคอนกรีตจะเป็นทางตัน มีคูน้ำเล็กๆ ขวางกั้นระหว่างกันซอยกับบ้านหลังนั้น 2) n. ไม่มีหนทางไป หรือไม่มีทางแก
• ยางตัน    น. ยางที่หุ้มล้อรถจักรยานหรือรถยนต์เป็นต้น มีลักษณะตัน ไม่ต้องใช้ลม.
• ย่างตีน    ก. ยกเท้าก้าวไป, เดิน, ย่าง ก็ว่า.
• ตามที่กล่าวไว้ข้างต้น    ดังที่กล่าวมา ดังที่กล่าวมาก่อนแล้ว
• ข้างตะเภา    น. (๑) ชื่อปลาทะเลหลายชนิดในสกุล Plectorhynchus และ Diagramma วงศ์ Haemulidae ลำตัวป้อม แบนข้าง สันหัวโค้งลาดลง รอบปากมีเนื้อนุ่ม ใต้คางมีรู ๑-๓ คู่ เกล็ดเล็กสากมือพื้นลำตัวและอกมักมีสีฉูดฉาด ในปลาข
• ข่างสั้น    ข่าวสั้น
• ข้างขึ้น    น. ส่วนของเดือนจันทรคติที่มีพระจันทร์สว่าง คือ ตั้งแต่ขึ้นค่ำหนึ่งไปถึงกลางเดือน.
• ข้างจัน    น. วิธีเหลาไม้ให้เป็นผิวนูนมีลักษณะอย่างข้างของลูกจัน.
• ข้างเงิน    น. ชื่อปลาทะเลขนาดเล็กทุกชนิดในสกุล Allanetta และ Stenatherina วงศ์ Atherinidae ลำตัวค่อนข้างกลมยาว หัวโต เกล็ดใหญ่และแข็ง ข้างลำตัวมีสีเด่นเป็นเพียงแถบสีเงินเหลือบน้ำเงินพาดตลอดตามยาว อยู่รวมกันเป็