คนขับรถเอื่อยๆ คือ

• คนขับรถช้าๆ ชมวิว

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• คนขับ     คนขับรถ ทหารช่าง นายช่าง ผู้สร้างเครื่องจักร รถไฟ วิศวกร
• คนขับรถ     n. ผู้ที่ทำหน้าที่บังคับรถให้เคลื่อนที่ไป ชื่อพ้อง: คนขับ ตัวอย่างการใช้:
• นข     นะขะ- ( แบบ ) น. เล็บ, เล็บมือ, เล็บเท้า. ( ป. , ส. ).
• ขับ     ๑ ก. ต้อนให้ไป, บังคับให้ไป, ไล่; ไล่ตาม; บังคับให้เคลื่อนไปได้ เช่น ขับเกวียน ขับรถม้า, สามารถบังคับเครื่องยนต์ให้ยานพาหนะเคลื่อนที่ไปได้ เช่น
• ขับรถ     v. บังคับรถยนต์ให้เคลื่อนไป ชื่อพ้อง: ขับ, ขับขี่ ตัวอย่างการใช้: วินัยขับรถไปตามถนนนี้เป็นประจำทุกวัน
• บร     บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
• รถ     รด, ระถะ- น. ยานที่มีล้อสำหรับเคลื่อนไป เช่น รถม้า รถยนต์ รถไฟ; ( กฎ ) ยานพาหนะทุกชนิดที่ใช้ในการขนส่งทางบกซึ่งเดินด้วยกำลังเครื่องยนต์
• เอ     ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
• เอื่อย     ว. เรื่อย ๆ, เฉื่อย ๆ, เช่น ลมพัดเอื่อย น้ำไหลเอื่อย ๆ, ตามสบายไม่รีบร้อน เช่น เดินเอื่อย ๆ.
• เอื่อยๆ     adv. ตามสบายไม่รีบร้อน , , ชื่อพ้อง: เอื่อย, เรื่อยๆ, เฉื่อยๆ ตัวอย่างการใช้: แม่กกเป็นกระแสน้ำที่ไหลเอื่อยๆ
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• คนขับรถเท็กซี่    คนขับแท็กซี่
• คนขับรถเร็ว    ตีนผี
• คนขับรถเร็วแบบบ้าระห่ำ    คนที่ดูแลและเลี้ยงวัวบนหลังม้า คนที่มีความชำนาญในการขี่ม้า คนเลี้ยงวัว เหวี่ยงห่วงจับวัว โคบาล