เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

คนขายเสื้อผ้าราคาถูก คือ

การออกเสียง:
"คนขายเสื้อผ้าราคาถูก" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
  • คนขายเสื้อผ้า
  • คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
  • คนขาย     ผู้ขาย คนขายของ ผู้จําหน่าย พ่อค้า เซลล์แมน คนค้าขาย แม่ค้า พนักงานขาย ผู้ค้าขาย พณิช คนที่ของกระพือหรือเผยแพร่สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ หรือเรื่องที่ไม่ดี
  • คนขายเสื้อผ้า     คนขายเสื้อผ้าราคาถูก
  • นข     นะขะ- ( แบบ ) น. เล็บ, เล็บมือ, เล็บเท้า. ( ป. , ส. ).
  • นขา     นะขา ( กลอน ) น. เล็บ.
  • ขา     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
  • ขาย     ก. เอาของแลกเงินตรา, โอนกรรมสิทธิ์แห่งทรัพย์สินให้แก่กันโดยตกลงกันว่าผู้รับโอนจะใช้ราคาแห่งทรัพย์สินนั้น มีหลายลักษณะ คือ
  • เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
  • เสื้อ     ๑ น. เครื่องสวมกายท่อนบนทำด้วยผ้าเป็นต้น เรียกชื่อต่าง ๆ กัน เช่น เสื้อกั๊ก เสื้อเชิ้ต. ๒ น. เชื้อสาย; ผีหรืออมนุษย์จำพวกหนึ่ง เรียกเต็มว่า
  • เสื้อผ้า     อาภรณ์ เครื่องนุ่งห่ม เครื่องแต่งกาย เครื่องแต่งตัว กิริยาท่าทางหรือการแสดงออกของผู้ชายเจ้าสําอาง เสื้อแจ็กเก็ตกีฬา ภูษณพาส ชุด เสื้อคลุม สิ่งปกคลุม
  • ผ้า     น. สิ่งที่ทำด้วยเยื่อใยเช่น ฝ้าย ไหม ขนสัตว์ โดยวิธีทอหรืออัดให้เป็นผืน, มักเรียกตามลักษณะของสิ่งที่ทำ เช่น ผ้าไหม ผ้าฝ้าย ผ้าขนสัตว์
  • รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
  • ราค     น. ความกำหนัดยินดีในกามารมณ์, ความใคร่ในกามคุณ. ( ป. , ส. ).
  • ราคา     น. มูลค่าของสิ่งของที่คิดเป็นเงินตรา; จำนวนเงินซึ่งได้มีการชำระหรือตกลงจะชำระในการซื้อขายทรัพย์สิน, โดยปริยายหมายความว่า ค่า, คุณค่า,
  • ราคาถูก     ถูก ราคาต่ํา ราคาประหยัด ราคาย่อมเยา 6เพนนี กระจอก จำนวน2เพนนี มีค่าเล็กน้อย เกี่ยวกับ 3 เพนนี เกี่ยวกับตะปูยาวหนึ่งนิ้ว ไม่แพง ราคาเซล ความถูก
  • คา     ๑ น. เครื่องจำคอนักโทษ ทำด้วยไม้. ๒ ก. ค้างอยู่, ติดอยู่, เช่น ข้าวคาปาก คาถ้วยคาชาม. ว. ยังไม่พ้นไปจากที่นั้น ๆ เช่น ยืนคาประตู สุกคาต้น
  • ถู     ก. สี เช่น ถูขี้ไคล ถูฟัน ถูเนื้อถูตัว, เช็ดโดยวิธีใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งไถไปไถมาให้สะอาด เช่น ถูบ้าน.
  • ถูก     ๑ ก. โดน, แตะต้อง, สัมผัส, เช่น ถูกเนื้อถูกตัว; เหมาะกัน, เข้ากัน, เช่น ถูกนิสัย; ตรงกันกับ เช่น ถูกกฎหมาย ถูกลอตเตอรี่;