คนชักนํา คือ

• ผู้ชักจูง
  ผู้ชักนํา

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• ชัก     ๑ ก. ดึงสายเชือกเป็นต้นที่ผูกอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อให้สิ่งนั้นเคลื่อนไหวไปตามต้องการ เช่น ชักว่าว ชักรอก; ดึง, ดึงออกมา, ดึงขึ้น, เช่น
• ชักนํา     ชักจูง ชักชวน เกลี้ยกล่อม โน้มน้าว แนะนํา จูงใจ ชักพา ล่อใจ หว่านล้อม นํา ริเริ่ม เริ่ม เสนอ ลิชิต อุ้มสม จูงจมูก ชักจูงใจ
• กน     ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ญ ณ น ร ล ฬ สะกด ว่า แม่กน หรือ มาตรากน. ๒ ( โบ ) ก. มัว, คอย, เฝ้า, เช่น จะกนกินแต่น้ำตาอนาทร. ( นิ. ลอนดอน
• นํา     สั่ง นําพา พา ชักนํา ริเริ่ม เริ่ม เสนอ นําหน้า มีมาก่อน อยู่ข้างหน้า อยู่หน้า ชี้นํา ชี้บอก นําทาง จับ เป็นคนสําคัญ เป็นผู้นํา เป็นหัวหน้า
• คนชั่งช้า    ปีศาจร้าย
• คนชั่วช้า    คนชั่ว คนเลว คนเลวทราม
• คนชั่วช้า.    คนร้าย ผู้กระทำการชั่วร้าย ผู้กระทำความผิดอาญาร้ายแรง ฝีตะมอย ฝีที่ปลายนิ้ว adj อาชญากร
• คนชั้นต่ํา    คนที่สังคมรังเกียจ คนนอกคอก ชนชั้นต่ํา พวกขอทาน คนหยาบคาย
• คนชงเหล้า    บาร์เทนเดอร์
• คนชอบกินเหล้า    คนติดสุรา คนติดเหล้า ผู้ติดสุรา ผู้ติดเหล้า
• คนชอบเลี้ยงม้า    คนเลี้ยงม้า
• คนรักนก    คนชอบเลี้ยงนก
• คนชม    คนดู ผู้ชม
• คนชรา    คนสูงอายุ คนแก่ ผู้สูงวัย ผู้เฒ่า ผู้ชราภาพ ผู้อาวุโส ผู้สูงอายุ คนเฒ่าคนแก่ ไม้ใกล้ฝั่ง ผู้เฒ่าผู้แก่ คนสูงวัย ผู้ใหญ่ วัยชรา ประชากรผู้สูงอายุ ประชากรวัยชรา พลเมืองอาวุโส ของเก่า เพลงเก่า เรื่องเก