คนดุร้าย คือ
"คนดุร้าย" การใช้"คนดุร้าย" อังกฤษ
- คน ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
- ดุ ก. ว่ากล่าวหรือทักท้วงด้วยความโกรธหรือไม่พอใจเพราะมีความผิดหรือไม่อยู่ในโอวาทเป็นต้น, โดยปริยายหมายความว่า มีอันตรายมาก, มีคนเสียชีวิตมาก, เช่น
- ดุร้าย ว. เหี้ยมโหด.
- ร้า ๑ น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง รูปคล้ายนกยาง, มักเรียกกันว่า อีร้า. ( พจน. ๒๔๙๓). ๒ น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่งทำด้วยปลาหมักเกลือ เรียกว่า ปลาร้า;
- ร้าย ว. ดุ เช่น ใจร้าย, ชั่ว เช่น ปากร้าย คนร้าย, ไม่ดี เช่น เคราะห์ร้าย โชคร้าย ชะตาร้าย; ที่เป็นอันตราย เช่น พิษร้าย เนื้อร้าย โรคร้าย. น.
- คนดุร้ายเหมือนสัตว์ คนโหดร้าย คนเลวทราม คนซึ่งร้าย มนุษย์ร้ายกาจ
- คนที่ดุร้าย คนที่โมโหร้าย ความโมโหร้าย ผู้หญิงที่เข้มงวด
- คนสุรุ่ยสุร่าย คนใช้เงินฟุ่มเฟือย คนฟุ่มเฟือย คนใช้เงินเปลือง
- คนดูคอนเสิร์ต แฟนเพลง ผู้ชมคอนเสิร์ต มิตรรักแฟนเพลง
- คนที่เป็นที่รู้จักกันดี คนที่มีชื่อเสียง บุคคลมีชื่อเสียง
- คนดี น. คนที่มีคุณความดี, คนที่มีคุณธรรม.
- คนดู n. กลุ่มคนที่ร่วมเข้าชมการแสดงหรือกีฬาเป็นต้น ชื่อพ้อง: ผู้ชม, คนชม คำตรงข้าม: ผู้แสดง ตัวอย่างการใช้: มีคนดูเพียง 10 คนเท่านั้นที่บอกว่าดูละครเรื่องนี้รู้เรื่อง clf.: คน
- คนที่ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย ผู้ชายเจ้าชู้
- คนที่ร้ายกาจ พญามาร
- ผู้ร้ายฆ่าคน คนฆ่า ฆาตกร
ประโยค
- ประธานาธิบดีโบลซาโรบราซิลเป็นคนดุร้ายเกินไป
- ผู้หญิงคนนี้ต้องกินเสือดาวโกรธแน่ ยังเป็นคนดุร้ายมากนะ
- คุณกลายเป็นคนดุร้าย และไม่สนใจผม
- คุณไม่ใช่คนดุร้ายแบบนั้นนี่ .
- เขาดูไม่เหมือนคนดุร้ายเลย
- เป็นคนไม่รักซึ่งกันและกัน เป็นคนไม่ทำตามสัญญา เป็นคนหาความใส่เขา เป็นคนไม่มีสติรั้งใจ เป็นคนดุร้าย เป็นคนชังคนดี