คนทักท้วง คือ
"คนทักท้วง" อังกฤษ
- คน ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
- นท นด ( แบบ ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่น้ำ, ลำน้ำ, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). ( ป. , ส. ).
- ทัก ๑ ก. กล่าวเป็นเชิงเตือน, พูดโอภาปราศรัยด้วยอัธยาศัยไมตรีเมื่อพบหน้ากัน, กล่าวหรือออกเสียงให้ระวังหรือสังเกตว่าจะเป็นภัยตามลัทธิที่ถือกัน เช่น
- ทักท้วง ก. กล่าวหรือแสดงออกเป็นทำนองว่ายังไม่เห็นด้วย.
- ท้วง ก. พูดเป็นทำนองไม่เห็นด้วย; พยุง, ประคอง, พา, เช่น ท้วงตนหนีไปได้.
- วง น. รูปที่มีเส้นที่โค้งเข้ามาบรรจบกัน ล้อมรอบเป็นขอบเขตสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น วงกลม วงรี, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่รวมกันเป็นหมู่เป็นกลุ่ม เช่น
- ช่วงเร่งด่วนที่ผู้คนเดินทางไปและกลับจากที่ทํางาน ชั่วโมงเร่งด่วน
- คนที่ถูกหลอกลวง คนโง่ เหยื่อ ผู้ตกเป็นเหยื่อ
- คนที่มักจะถูกทิ้งให้อยู่ข้างหลัง คนที่ชักช้า
- คนที่มักทําให้งานกร่อย คนที่ทําให้หมดสนุก
- คนที่ยากที่จะสลัดให้หลุดหรือหนีได้ สิ่งที่เกาะติด เพรียงที่เกาะอยู่ใต้ท้องเรือและหิน
- คนลูกทุ่ง คนบ้านนอก คนเซ่อซ่า ชาวบ้านนอก เมล็ดหญ้า เศษหญ้าแห้ง
- วันทักทิน ทักทิน
- การทักท้วง การท้วงติง การแสดงความไม่เห็นด้วย
- คนที ๑ คน- น. กุณฑี, หม้อน้ำ, หม้อน้ำมีหู, เต้าน้ำ. ๒ คน- น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Vitex trifolia L. var. simplicifolia Cham. ในวงศ์ Labiatae ขึ้นตามชายทะเล ลำต้นเลื้อย ใบและดอกเหมือนคนทีสอ ใช้แก้พิษแมงกะพรุน,