คนที่ดุด่า คือ

• ผู้ประณาม

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• คนที     ๑ คน- น. กุณฑี, หม้อน้ำ, หม้อน้ำมีหู, เต้าน้ำ. ๒ คน- น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Vitex trifolia L. var. simplicifolia Cham. ในวงศ์ Labiatae
• นท     นด ( แบบ ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่น้ำ, ลำน้ำ, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). ( ป. , ส. ).
• นที     นะ- ( แบบ ) น. แม่น้ำ. ( ป. ).
• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• ดุ     ก. ว่ากล่าวหรือทักท้วงด้วยความโกรธหรือไม่พอใจเพราะมีความผิดหรือไม่อยู่ในโอวาทเป็นต้น, โดยปริยายหมายความว่า มีอันตรายมาก, มีคนเสียชีวิตมาก, เช่น
• ดุด     ก. กิริยาที่หมูเอาจมูกดุนดิน.
• ดุด่า     จับผิด ตําหนิ ว่ากล่าว พูดจู่โจม ดุ ด่า ด่่า ด่าว่า ต่อว่า คับแค้นใจกับ ติเตียน โกรธ โมโห เอาผิดกับ จ้องจับผิด ดุด่าว่ากล่าว โกรธจัด โกรธมาก
• ด่า     ก. ใช้ถ้อยคำว่าคนอื่นด้วยคำหยาบช้าเลวทราม.
• คนที่ดูดี    คนที่น่าโดดเด่น
• คนที่ขุด    นักขุด เครื่องจักรที่ใช้ขุด เครื่องมือที่ใช้ขุด
• ดื้อรั้นทํา    ดื้อด้านทํา
• คนที่ดีที่สุด    ผู้ฆ่า ผู้ฉีก ผู้ตัด ผู้เจาะตะเข็บ สิ่งที่ทำให้ฉีกขาด เครื่องรื้อหลังคา