คนนอนไม่หลับ คือ
"คนนอนไม่หลับ" การใช้"คนนอนไม่หลับ" อังกฤษ
- คน ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
- นอ ๑ น. สิ่งที่งอกขึ้นเหนือจมูกแรด ยาวประมาณ ๑๒-๑๕ เซนติเมตร แข็งเหมือนเขาสัตว์; ปมที่นูนขึ้นตามอวัยวะเช่นที่ข้อศอกที่ศีรษะ. ( กลอน ) ก. โน เช่น
- นอน ก. เอนตัวลงกับพื้นหรือที่ใด ๆ, อาการที่สัตว์เอนตัวลงกับพื้นเพื่อพักผ่อนเป็นต้นหรือยืนหลับอยู่กับที่, อาการที่ทำให้ของสูง ๆ ทอดลง เช่น เอาเสานอนลง,
- นอนไม่หลับ กระฉับกระเฉงตลอดเวลา ตื่นตัวอยู่ ไม่ได้นอน ตาค้าง ตาแข็ง นอนตาแข็ง
- อน อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
- ไม่ ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
- หลับ ก. อาการพักผ่อนของร่างกายที่มีการรับรู้สภาพแวดล้อมน้อยลง.
- ลับ ๑ ก. ถูให้คม เช่น ลับมีด. ๒ ว. ที่อยู่ในที่พ้นตา, ที่อยู่ในที่ซึ่งแลไม่เห็น, เช่น ที่ลับ ประตูลับ หายลับ, ที่ปกปิดหรือควรปกปิด เช่น ความลับ
- คนนอนหลับ คนหลับ
- ที่นอนไม่หลับ ซึ่งทําให้นอนไม่หลับ ที่ไม่สามารถหลับได้
- ผู้นอนไม่หลับ ผู้เป็นโรคนอนไม่หลับ
- คนเป็นโรคนอนไม่หลับ คนนอนไม่หลับ
- ผู้เป็นโรคนอนไม่หลับ ผู้นอนไม่หลับ
- การนอนไม่หลับ การตื่นตัว การอดนอน
- ซึ่งทําให้นอนไม่หลับ ที่นอนไม่หลับ
ประโยค
- แม่ดูเหมือนคนนอนไม่หลับ
- คนนอนไม่หลับสองคน
- ไม่ว่าจะเป็นผับ บาร์ หรือคลับ สิงคโปร์มีสถานบันเทิงยามราตรีให้เลือกมากมายเพื่อเอาใจคนนอนไม่หลับโดยเฉพาะ