คนพักแรม คือ

• ผู้อยู่อาศัยชั่วคราว

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• นพ     นบ, นบพะ- ว. เก้า (ใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น). ( ป. นว; ส. นวนฺ).
• พัก     ก. หยุดชั่วคราว เช่น พักร้อน พักเครื่อง, อยู่ชั่วคราว, อาศัยชั่วคราว, เช่น บ้านพัก; รอรั้ง มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น ไม่พักต้องว่า. น. คราว เช่น
• พักแรม     ก. พักค้างคืน (มักไปกันเป็นหมู่คณะ) เช่น ลูกเสือไปพักแรม.
• แร     ๑ ก. เขียนหรือทำเป็นเส้นเป็นเหลี่ยม, ถ้าเขียนเส้นด้วยสี เรียกว่า แรสี, ถ้าแกะเส้นบนไม้หรือบนผิวโลหะ เรียกว่า แรเส้น. ๒ ว.
• แรม     น. ส่วนของเดือนจันทรคติที่พระจันทร์เริ่มมืดจนถึงมืด คือ ตั้งแต่แรมค่ำหนึ่งไปถึงแรม ๑๔ ค่ำในเดือนขาด หรือถึงแรม ๑๕ ค่ำในเดือนเต็ม เรียกว่า ข้างแรม;
• รม     ก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น
• ที่พักแรม    ค่ายพักแรม ที่ค้างแรม ค่าย
• ผู้พักแรม    แขกที่พักชั่วคราว
• การพักแรม    การค้างแรม การพักชั่วคราว การค้างคืน การอยู่ชั่วคราว
• ค่ายพักแรม    ค่ายผู้ลี้ภัย ที่ค้างแรม ที่พักแรม ค่าย
• เป็นคนแรกและคนสุดท้าย    ทั้งหมด
• กลิ่นรักแร้    กลิ่นเต่า
• กากแร่    กากถ่านหิน ของชั้นหนึ่ง ขี้เถ้า คนที่ชนแก้วกัน ถ่าน ถ่านไฟ สิ่งที่กระทบดังกริ๊ง อิฐแข็งเย็น เถ้าถ่าน หางแร่ ขี้โลหะ ฟองขี้แร่ ขี้แร่ เศษถ่านหิน เศษแร่
• ขนรักแร้    n. ขนที่ขึ้นอยู่ใต้โคนแขน

• พวกนี้คือคนพักแรม