คนพิกล คือ
"คนพิกล" การใช้"คนพิกล" อังกฤษ
- คน ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
- นพ นบ, นบพะ- ว. เก้า (ใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น). ( ป. นว; ส. นวนฺ).
- พิก การยืนขวางผู้เล่นฝ่ายรับ
- พิกล ว. ผิดปรกติ, แปลกไป, เช่น รูปร่างพิกล ทำท่าพิกล พูดพิกล. ( ป. , ส. วิกล ว่า ขาดแคลน, อ่อนแอ).
- กล กน, กนละ- น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง;
- คนพูดกลับกลอก คนสับปลับ คนกลับกลอก คนตลบตะแลง คนไม่รักษาคำพูด คนพูดอย่างทำอย่าง
- คนพม่า ชาวพม่า
- คนพาย คนพายเรือ คนแจว คนแจวเรือ ฝีพาย
- คนพาล อันธพาล คนเกเร คนจัญไร คนทุจริต คนอัปรีย์ คนเลว มารสังคม คนชั่ว คนวายร้าย คนเสเพล คนชั่วร้าย คนเลวทราม ทรชน ทุรชน ลูกลิง เด็กซน นักเลงโต คนชอบเอะอะตึงตัง คนอันธพาล คนโกง คนสารเลว คนไม่เอาถ่าน นักเลง
- คนพิการ n. คนที่มีอวัยวะไม่สมประกอบครบเหมือนคนปกติ คำตรงข้าม: คนสมประกอบ ตัวอย่างการใช้: ปัจจุบันมีผู้ประดิษฐ์อุปกรณ์ช่วยขับรถสำหรับคนพิการแล้ว clf.: คน
- คนพิลึก คนเพี้ยนๆ
- คนพิเศษ รายการพิเศษ สิ่งที่พิเศษ หวานใจ
- คนพุทธ พุทธบริษัท พุทธมามกะ พุทธศาสนิกชน
- คนพูด ผู้พูด
- คนพูดปด คนโกหก คนพูดเท็จ ผู้มุสา
ประโยค
- ถึงได้มีคนพิกลประหลาด ๆ อย่างเฉิงเสี่ยวซือ ไง
- คุณอาจจะบอกว่า บาร์ฟี่เป็นคนพิกลพิการ
- เวลาใช้สู้กับพวกคนพิกลพิการน่ะ
- แต่เขาดูเหมือนคนพิกลๆนะ