คนมีพรสวรรค์ คือ

• ผู้มีพรสวรรค์
  คนหลักแหลม
  คนเก่ง
  อัจฉริยะ
  คนมีความสามารถพิเศษ

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• นม     นะมะ- น. การนอบน้อม, การเคารพ, การไหว้. ( ป. ; ส. นมสฺ). ๑ น. ส่วนของร่างกาย อยู่บริเวณหน้าอก มี ๒ เต้า,
• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• มีพรสวรรค์     v. มีความสามารถพิเศษหรือคุณสมบัติเด่น ตัวอย่างการใช้: พระองค์ทรงมีพรสวรรค์ในทางการแต่งหนังสืออยู่ไม่น้อย
• พร     พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
• พรสวรรค์     น. ความสามารถพิเศษหรือคุณสมบัติเด่นของบุคคลที่มีมาแต่กำเนิด.
• รส     น. สิ่งที่รู้ได้ด้วยลิ้น เช่น เปรี้ยว หวาน เค็ม ฝาด, โดยปริยายหมายถึง ความไพเราะ เช่น กลอนบทนี้ไม่มีรส. ( ป. , ส. ).
• สว     สะวะ- น. ของตนเอง. ( ส. ; ป. สก).
• สวรรค     สะหฺวันคะ-, สะหฺวัน น. โลกของเทวดา, เมืองฟ้า. ( ส. สฺวรฺค; ป. สคฺค).
• สวรรค์     สะหฺวันคะ-, สะหฺวัน น. โลกของเทวดา, เมืองฟ้า. ( ส. สฺวรฺค; ป. สคฺค).
• วร     วะระ-, วอระ- น. พร; ของขวัญ. ว. ยอดเยี่ยม, ประเสริฐ, เลิศ. ( ป. , ส. ).
• วรรค     วัก น. ตอน, บางทีก็ใช้เข้าคู่กันเป็น วรรคตอน เช่น เครื่องหมายวรรคตอน เขียนหนังสือควรให้มีวรรคตอน, หมวด เช่น วรรค ก;
• ซึ่งมีพรสวรรค์    ซึ่งมีความสามารถพิเศษ
• ผู้มีพรสวรรค์    คนมีพรสวรรค์ ผู้ที่มีความสามารถพิเศษ
• เป็นพรสวรรค์n    เกี่ยวกับพระเจ้า เกี่ยวกับเทววิทยาดีเลิศ

• จริงๆ คุณมีทัศนะดีเยี่ยมในการอุปการะคนมีพรสวรรค์
• ฉันไม่รู้ว่าจางวูบินเป็นคนมีพรสวรรค์ในการเล่นตลก
• แต่น้าบอกว่า หนูเป็นคนมีพรสวรรค์สามารถเขียนคาถาได้
• ทุกๆคนมีพรสวรรค์ด้านนี้ด้วย ชั้นไม่เคยรู้มาก่อนเลย
• ผมจะทำอะไรได้ ทุกคนมีพรสวรรค์แตกต่างกันไป
• ทำไมคนมีพรสวรรค์ ในการเล่นฟุสบอลอย่างคุณ
• เอ้อ คนมีพรสวรรค์แบบผมบินหนีไปจากที่นี่จะมีประโยชน์อะไร
• พวกเขาพูดว่าพวกเขาไม่ได้ต้องการ คนมีพรสวรรค์จริงๆ ใช่มั้ย
• ฉันได้ยินมาว่าบางคนมีพรสวรรค์แบบนั้น
• คนบางคนมีพรสวรรค์ สำหรับเรื่องแบบนี้