คนรู้หนังสือ คือ

• คนอ่านออกเขียนได้

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• นร     นอระ- น. คน, ชาย, เพศหญิงใช้ว่า นรี หรือ นารี, นิยมใช้เป็นคำหน้าสมาส เช่น นรเทพ นรสิงห์. ( ป. , ส. ).
• รู     น. ช่อง เช่น รูเข็ม ผ้าขาดเป็นรู, ช่องที่ลึกเข้าไปในสิ่งต่าง ๆ เช่น รูหู รูจมูก รูปู รูงู.
• รู้     ก. แจ้ง, เข้าใจ, ทราบ.
• รู้หนังสือ     อ่านออกเขียนได้
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หนัง     ๑ น. ส่วนของร่างกายที่หุ้มเนื้ออยู่, หนังสัตว์ที่เอามาทำเป็นของใช้หรือเป็นอาหาร; การมหรสพอย่างหนึ่งเอาหนังสัตว์มาสลักเป็นภาพ เช่น หนังตะลุง,
• หนังสือ     น. เครื่องหมายใช้ขีดเขียนแทนเสียงหรือคำพูด เช่น อ่านหนังสือ เขียนหนังสือ, ลายลักษณ์อักษร เช่น ขอให้เขียนเป็นหนังสือไว้ด้วย, จดหมายที่มีไปมา เช่น
• นัง     นาง
• คนรักหนังสือ    คนสะสมหนังสือ
• กลุ่มคนรักหนังสือ    ชมรมคนรักหนังสือ
• ชมรมคนรักหนังสือ    กลุ่มคนรักหนังสือ
• คนทำหนังสือ    ช่างหนังสือ ช่างทำหนังสือ เจ้ามือรับแทงม้า
• คนเดินหนังสือ    ผู้ส่งสาร ผู้ส่งข่าวสาร ทูตสวรรค์ ผู้ถือจดหมาย ผู้ถูกว่าจ้างให้บริการทัศนาจรแก่นักท่องเที่ยว เป์นชื่อแบบอักษร ที่เป็นที่นิยมมากแบบหนึ่งที่มีใช้ในระบบวินโดว์ 3.1 และวินโดว์ 95 ตัวอักษรทุกตัวไม่ว่าจะเ
• คนไม่รู้หนังสือ    ผู้ไม่รู้หนังสือ คนอ่านหนังสือไม่ออก ผู้อ่านหนังสือไม่ออก

• เรื่องนี้ไปประจวบกับสมัย ที่คนรู้หนังสือจีนขึ้นเป็นขุนนาง